Wf1
Tekst główny
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfFo - Egzemplarz Forest
WfH - Egzemplarz Hartmann
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn2a - Zmieniony nakład Wn2
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
porównaj
  t. 347

Akcent długi w Wf (prawdopodobne odczytanie→Wa)

!!!   miniat: ten takt, tylko górna 5-linia.        TGTU

Krótki akcent w Wn1 (→Wn2)

​​​​​​​w Wn3

symetrycznie do crescenda z 1. połowy taktu

​​​​​​​– alternatywna propozycja redakcji

dokładnie pod wiązaniem 3. grupy szesnastek 

Nie jest jasne, jaki znak Chopin miał na myśli na początku 2. połowy taktu. W Wf znak przypomina akcent (krótki lub długi), ale niewykluczone, że miało to być , choć z pewnością nie tak długie, jak w Wn3. Naturalne wykonanie zawiera w sobie zarówno akcent, jak i diminuendo, co w jednym znaku najlepiej przekazuje akcent długi lub niewiele się od niego różniące, krótkie widełki diminuendo​​​​​​​. Podobny problem pojawia się także w t. 390-391.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie, Adiustacje Wn

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.