Wf1
Tekst główny
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfFo - Egzemplarz Forest
WfH - Egzemplarz Hartmann
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn2a - Zmieniony nakład Wn2
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
porównaj
  t. 320

Szesnastka h2 w Wf (→Wn1Wn2)

!!!   miniat: 2. połowa taktu, tylko górna 5-linia.                 TGTU

Ćwierćnuta h2 w Wa i Wn3

dwudźwięk rozdzielony na głosy jak w t. 324

Wersja Wa i Wn3 to adiustacja ujednolicająca ten takt z analogicznym t. 324. Nie można wykluczyć, że w Wf źle odczytano notację [A] w tym miejscu, toteż wersję tę można traktować jako równorzędny wariant. W tekście głównym zachowujemy jednak pisownię Wf (→Wn1Wn2), która mimo że pozornie mniej dokładna, sugeruje niuans wykonawczy być może zamierzony przez Chopina.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa, Adiustacje Wn

notacja: Rytm

Przejdź do tekstu nutowego

.