op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 11, Koncert e-moll, cz. III
W Wf nie ma 
przed przedostatnią nutą taktu, znak znajduje się jednak przed poprzednią szesnastką, d3. Możliwe więc, że sztycharz postawił znak przed niewłaściwą nutą, choć tego rodzaju nielogiczna notacja zdarzała się także Chopinowi. W Wn przeniesiono przed c3, natomiast w Wa dodano potrzebny , nie usuwając tego przed d3.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa, Znaki chromatyczne w różnych oktawach, Niedokładności Wf, Adiustacje Wn, Znaki ostrzegawcze
notacja: Wysokość
