Wn2
Tekst główny
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Późniejszy nakład Wn1
WnT - Egzemplarz z Torunia
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
WfFr - Egzemplarz Franchomme'a
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa3 - Późniejszy nakład Wa1
porównaj
  t. 5

Akcent długi w A (→Wn2) i Wf

Akcent krótki w Wn1 i Wa

Akcent nad a1 jest w A niewątpliwie długi, o czym świadczy choćby zmiana dokonana w Wn2 (zapewne po ponownej analizie A). Interpretacja znaku w Wf nie jest całkiem jednoznaczna, bardziej przypomina on jednak akcent długi. Mimo to w Wa opatrzono tę nutę zwykłym akcentem.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie, Niedokładności Wn

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.

Oryginał w: zbiory prywatne (kolekcja Jana Ekiera)