A
Tekst główny
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Późniejszy nakład Wn1
WnT - Egzemplarz z Torunia
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
WfFr - Egzemplarz Franchomme'a
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa3 - Późniejszy nakład Wa1
porównaj
  t. 51-52

Pierwotny zapis A (w t. 52  ces4), uzupełniony bemolem w t. 51

Kasowniki dopisane w A 

Wn (→WfWa)

Przed 5. od końca nutą t. 51 i 3. nutą t. 52 w A widoczne są kasowniki. Oznacza to, że nutę w t. 51 należałoby odczytywać jako c3, a nutę w t. 52 – i 7 dalszych na tej wysokości – jako c4. Ze względu na ces1 w akompaniamencie wersja ta jest jednak – zwłaszcza w t. 52 – muzycznie zupełnie nieprawdopodobna.

Bliższa anliza tych znaków pozwala na następujące stwierdzenia:

  • oba kasowniki różnią się wyraźnie sposobem pisania od innych takich znaków występujących w okolicy;
  •  w t. 52 został napisany na znajdującym się tam uprzednio bemolu.

Pozwala to z dużym prawdopodobieństwem uznać omawiane kasowniki za dopisane obcą ręką, przypuszczalnie przez adiustatora Wn1. W wydaniu tym oba omawiane znaki zostały początkowo wysztychowane (por. t. 55), zmieniono je jednak na bemole w trakcie korekty, być może na polecenie Chopina.

Za Chopinowską wersję A uznajemy więc zapis z  przed 3. nutą t. 52, który w wersji "redakcja" uzupełniamy przeoczonym  w t. 51. Prawidłowość wersji z dwoma bemolami (ces3 ces4) w tych miejscach jest potwierdzona bez żadnych wątpliwości zarówno przez zgodny tekst wszystkich wydań, w tym z pewnością korygowanego przez Chopina Wf, jak i brak zmian w egzemplarzach z autentycznymi naniesieniami ołówkowymi.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Obce dodatki w rękopisach

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

.

Oryginał w: Biblioteka Narodowa, Warszawa