A
Tekst główny
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Późniejszy nakład Wn1
WnT - Egzemplarz z Torunia
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
WfFr - Egzemplarz Franchomme'a
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa3 - Późniejszy nakład Wa1
porównaj
  t. 44

Początkowo Chopin chciał zapisać w A przejściowe akordy 2. połowy taktu, nie uciekając się ponownie do notacji z użyciem krzyżyków:

W skreślonym fragmencie widać też, że po dokładnym zanotowaniu partii pr.r. (razem z oznaczeniami wykonawczymi) Chopin zaczął pisać partię l.r., lecz dotarłszy do przedostatniej szesnastki, zrezygnował z kontynuowania zapisu wymagającego użycia 3 różnych podwójnych bemoli. Próbował jeszcze przerabiać niektóre nuty, np. heses1 na a1, w końcu jednak skreślił cały fragment i zapisał go jeszcze raz w postaci, którą znamy.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

.

Oryginał w: Biblioteka Narodowa, Warszawa