Tekst główny
Tekst główny
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Późniejszy nakład Wn1
WnT - Egzemplarz z Torunia
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
WfFr - Egzemplarz Franchomme'a
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa3 - Późniejszy nakład Wa1
porównaj
  t. 40-44

cresc. A w t. 40-44

Wn t. 40-42

Wf t. 41-44

Wa t. 41-44

Oznaczenie crescenda w A wiąże narastanie dynamiki ze strukturą formalną. Rozpoczyna się wraz z początkiem kolejnej wersji dwutaktowej frazy ( poprzednio w t. 34-35, 36-37, 38-39), tym razem opartej na trwającym cały takt akordzie dominanty w Des/cis. W toku dalszego rozwoju muzyka przełamuje już wyraźnie dotychczasowy dwutaktowy schemat i sekwencją całotaktowych bloków harmonicznych prowadzi – poprzez gwałtowne stretto w t. 44 – do triumfalnego powrotu tegoż dominantowego akordu w t. 45.

Skrócone crescendo Wn jest z pewnością następstwem nieuwagi sztycharza.

Wprowadzone przez Chopina w Wf (→Wa) opóźnione rozpoczęcie crescenda wydaje się lepiej odpowiadać naturalnemu rozwojowi muzyki – sygnałem do wzrostu dynamiki jest ruch basu i wyczerpanie się dotychczasowej formuły dwutaktowych fraz.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa, Niedokładności Wn, Autentyczne korekty Wf

notacja: Określenia słowne

Przejdź do tekstu nutowego

.