|
|
|
|
|
|
|
|
Oznaczenie crescenda w A wiąże narastanie dynamiki ze strukturą formalną. Rozpoczyna się wraz z początkiem kolejnej wersji dwutaktowej frazy ( poprzednio w t. 34-35, 36-37, 38-39), tym razem opartej na trwającym cały takt akordzie dominanty w Des/cis. W toku dalszego rozwoju muzyka przełamuje już wyraźnie dotychczasowy dwutaktowy schemat i sekwencją całotaktowych bloków harmonicznych prowadzi – poprzez gwałtowne stretto w t. 44 – do triumfalnego powrotu tegoż dominantowego akordu w t. 45.
Skrócone crescendo Wn jest z pewnością następstwem nieuwagi sztycharza.
Wprowadzone przez Chopina w Wf (→Wa) opóźnione rozpoczęcie crescenda wydaje się lepiej odpowiadać naturalnemu rozwojowi muzyki – sygnałem do wzrostu dynamiki jest ruch basu i wyczerpanie się dotychczasowej formuły dwutaktowych fraz.
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany
zagadnienia: Adiustacje Wa, Niedokładności Wn, Autentyczne korekty Wf
notacja: Określenia słowne
Powrót do adnotacji