Strona:
Źródło tekstu:
s. 6, t. 85-97
Tekst główny
Prezentacja
Filtrowanie
Kopiuj link
PDF
Tekst główny
|
|
Szesnastka w Wf, możliwa interpretacja |
|
|
jak EZTU, ale bez [3] x 2 |
|
|
Ósemka proponowana przez redakcję EZTU z triolami |
Wf ma na początku taktu szesnastkę w prawej, a ósemkę w lewej ręce. Jest to błąd, ale nie jest jasne, która wartość jest prawidłowa:
- ósemka wymaga uznania następujących po niej 3 szesnastek za triolę. Rytm ten w naturalny sposób rozwija schemat użyty w poprzednich taktach – zachowany jest zarówno moment rozpoczęcia nowego motywu na 2. ósemce taktu, jak i jednorodny ruch triol szesnastkowych. Wersję tę, przyjętą w Wa i Wn, podajemy w tekście głównym (dodając oznaczenia triol) także ze względu na skojarzenie z rytmem polonezowym;
- szesnastka jest w tym kontekście mniej oczywista, co jednak wcale jej nie dyskwalifikuje – tego typu urozmaicenie rytmiczne słyszanego przed chwilą wzorca jest jak najbardziej w stylu Chopinowskim. Za takim rozumieniem rytmu tego taktu przemawia rozplanowanie nut w Wf, świadczące o przekonaniu sztycharza, że ma do czynienia z czterema regularnymi szesnastkami.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne
zagadnienia: Adiustacje Wa, Błędy Wf, Adiustacje Wn, Błędy rytmiczne
notacja: Rytm
Brakujące oznaczenia na źródłach:
Wa2, Wa1, Wf1, WfD, Wn1, Wn1a, Wn2, Wn3