Strona:
Źródło tekstu:
s. 7, t. 143-158
Tekst główny
Prezentacja
Filtrowanie
Kopiuj link
PDF
Tekst główny
t. 146
Nie jest jasne, w jaki sposób doszło do powstania różnicy między wariantami Wf (→Wa1→Wa2) i Wn – w obu źródłach nie widać śladów poprawek. Ze względów stylistycznych możliwość, że występujące w Wf h2 Chopin zastąpił przez ais2 wydaje się mniej prawdopodobna. Wprowadzenie ais2 osłabia – w kulminacyjnym momencie progresji – zarówno napięcie melodyczne (kwinta zamiat seksty), jak i harmoniczne (rezygnacja z dysonansu). Z kolei intencją adiustatora Wa3 była niewątpliwie zmiana na ais2, jednakże sztycharz przeoczył podwyższający a2.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wa
notacja: Wysokość
Brakujące oznaczenia na źródłach:
Wf1, WfO, WfS, WfSf, Wn1, Wa1, Wa2, Wa3