Tekst główny
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 66-67

Łuk A

!!!   miniat: ta fraza (8 nut), tylko górna 5-linia, bez p. TGTU

Łuki w Wn (→WfWa)

TGTU + łuczek as1-g1 

Nie jest jasne, jak powstała wersja wydań. Możliwych jest kilka scenariuszy, z których przedstawiamy dwa najbardziej realistyczne. Omawiamy tylko łuki pr.r., gdyż zdublowanie ich w partii l.r. mogło być niezależne od ewentualnych Chopinowskich zmian w łukowaniu pr.r.:

  • Chopin dodał krótki łuk w t. 66. Jest to zdaniem redakcji mniej prawdopodobna możliwość – gdyby Chopinowi zależało na podkreśleniu 1. nuty tego taktu, dodałby akcent, jak we wszystkich analogicznych miejscach;
  • Chopin dodał długi łuk (zgodny z A), korygując wydrukowane początkowo błędne łukowanie – łuk tylko w t. 66 lub dwa łuki, rozdzielone kreską taktową. Zdaniem redakcji, jest to najbardziej prawdopodobna możliwość. Pozostawienie krótkiego łuku w t. 66 można wytłumaczyć niechęcią kompozytora do nadmiernego komplikowania korekty (Chopin uznał go za "nieszkodliwy") lub niedokładnością sztycharza.

W tekście głównym pozostawiamy zatem notację A, traktując wersję wydań jako wariant o mniejszym prawdopodobieństwie autentyczności.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn, Autentyczne korekty Wn

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

.