Zagadnienia : Adiustacje Wn
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- …
- 61
- Następna »
t. 25-29
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
W A powtarzane oktawy l.r. w t. 25-26, grupa czterech kwart f1-h1 w pr.r. w t. 26 oraz grupy czterech jednakowych akordów l.r. w t. 27-29 zapisane są skrótowo jako tremola ósemkowe. W Wn1 pisownię tę zachowano tylko w t. 25 i 29, a w Wf tylko w t. 25. W Wa i Wn2, tak jak w tekście głównym, wszystkie skróty zostały rozwinięte. kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Skrótowy zapis A , Adiustacje Wf |
|||||||||||
t. 26
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Widoczny w A akcent nad półnutą f2 można interpretować jako krótki lub długi. Wśród pozostałych wersji tekst Wn1 mógł pochodzić od Chopina, jednak jednoznaczne, całościowe odtworzenie przebiegu ewentualnych korekt pierwszych wydań nie wydaje się w tym miejscu możliwe. Biorąc pod uwagę, że wszystkie pisownie podkreślają – w taki czy inny sposób – synkopowane wejście nowego, alterowanego akordu, w tekście głównym pozostawiamy niewątpliwie autentyczną notację A (w wersji z akcentem długim, w tym kontekście bardziej prawdopodobnym). kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wn |
|||||||||||
t. 28
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Moment rozpoczęcia łuku nie jest w A jasny. Zdaniem redakcji jest bardziej prawdopodobne, że łuk miał biec od ćwierćnuty d2, jednak odczytanie przyjęte w Wn2 jest również możliwe. Wcześniejsze zakończenie łuku w pozostałych wydaniach musi być uznane za niedokładność. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn |
|||||||||||
t. 29-30
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Zasięg łuku A wydaje się jasny, a mimo to nie został on w tej postaci odtworzony w żadnym z wydań. O ile jednak wcześniejsze rozpoczęcie łuku można uznać za usprawiedliwione porównaniem z analogicznym t. 27, o tyle wcześniejsze zakończenie nie znajduje żadnego uzasadnienia w notacji A i jest przykładem tendencyjnej interpretacji łuków przez sztycharza Wn1, w dodatku zrealizowanej niedokładnie, co poprawiono w Wf (→Wa). kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf |
|||||||||||
t. 31-35
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Łukowanie A jest niedokładne na przejściu stron – łuk na końcu strony (t. 32) sugeruje kontynuację, jednak na nowej stronie (t. 33) nie ma jego dokończenia. Na domiar złego następny łuk, rozpoczynający się od synkopowanego b1, zapisany jest z rozmachem, co przypuszczalnie utwierdziło sztycharza Wn1 (→Wf→Wa) w przekonaniu, że podział łuku występuje tu na kresce taktowej. Nie ma wszakże żadnego usprawiedliwienia dla zniekształceń frazowania w t. 31-32 i 33-34. W całości fragment ten jest jednym z jaskrawszych przykładów niezrozumienia i lekceważenia Chopinowskiego łukowania przez sztycharza Wn1. Warto dodać, że doprowadzenie ostatniego łuku do końca frazy w t. 35 dokonało się dopiero w korekcie – pierwotnie t. 31-34 miały cztery jednotaktowe łuki. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn , Korekty łuków Koncertu f w Wn1 |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- …
- 61
- Następna »