Zagadnienia : Niedokładne łuki A
|
t. 201-202
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Podobnie jak w t. 199-200, łuk przetrzymujący g1 został w Wn (→Wf→Wa) odczytany jako motywiczny, łączący półnutę c1-e1 w t. 201 z g1 w t. 202. Trzeba przyznać, że zapis A jest w tym wypadku niejasny, nawet jeśli uwzględnić Chopinowski sposób notacji łuków przetrzymujących – część łuku przypadającą na t. 201 Chopin napisał dłuższą niż zazwyczaj, przypuszczalnie chcąc uczynić zapis bardziej czytelnym. Rezultat jest jednak odwrotny do zamierzonego – początek "dłuższego" łuku i tak nie dochodzi do g1, a wskazuje na e1. Na właściwe odczytanie tego łuku wskazuje kształt jego zakończenia w t. 202, typowy dla łuków przetrzymujących, oraz przetrzymanie g1 w partii I skrzypiec Rork. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładne łuki A , Błędy Wn |
||||||||
|
t. 203-204
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Łuk jest w A zapisany bardzo stanowczo, jednak jego końce nie wiążą się wyraźnie z żadnymi konkretnymi nutami, co daje pole do różnorodnych interpretacji, od kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Niedokładne łuki A |
||||||||
|
t. 205-207
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
W t. 205-206, kończących stronę A, łuk poprowadzony jest tylko nad pr.r. Jednak na nowej stronie, w t. 207 dokończenie łuku wpisane jest w partiach obu rąk. Może to być tylko nieznacząca pomyłka, ale zdaniem redakcji wpisanie łuku także w l.r. dowodzi przekonania Chopina, że w poprzednich taktach wpisał łuki dla obu rąk. Być może na tej podstawie dodano łuk w Wn2 – nie ma go w Wn1 (→Wf→Wa1). Łuk dodany tylko w t. 206 w Wa2 (→Wa3) jest najzupełniej dowolną adiustacją. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn |
||||||||
|
t. 212-213
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
W A wpisane jest jedynie dokończenie łuku w t. 213 (na nowej stronie). Podobnie jak w t. 205-207, uważamy, że świadczy to o intencji kompozytora, by objąć łukiem poprzedzającą frazę lub motyw, co w tym wypadku sprowadza się do podkreślenia niespodziewanego kroku basu es-fes. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładne łuki A |
||||||||
|
t. 216-217
|
Utwór: op. 21, Koncert f-moll, cz. I
..
Łuk A zapisany jest niedokładnie – jego końcowa część zawiera półtoracentymetrową lukę, wynikłą z przerwy w dopływie atramentu, a w t. 217 (na nowej stronie) nie ma dokończenia tego łuku. W tej sytuacji błędne odczytanie łuku w wydaniach było praktycznie przesądzone. W niektórych nakładach Wn1a łuk w t. 216 został przedłużony, tak iż sugeruje kontynuację. Wydaje się to być efektem przypadkowym, gdyż dokończenia łuku w t. 217 nie dodano. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładne łuki A |
do 
. Jeśli łuk napisany był przed poprawką ostatniej ćwierćnuty t. 203 – wyskrobana ćwierćnuta umieszczona była bardziej na lewo i miała laseczkę skierowaną do góry – to niewątpliwie ta właśnie ćwierćnuta wyznaczała jego początek. Przyjmujemy, że tak właśnie było, a końcówkę interpretujemy quasi-dosłownie jako łuk-tenuto do końca taktu. Dopuszczamy też alternatywną interpretację tego łuku jako kończącego się w t. 205.
