Wn
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 205-207

Łuk w A (interpretacja kontekstowa) i Wn2

Bez łuku w Wn1 (→WfWa1)

Łuk w Wa2 (→Wa3)

cały t. 206, od es2 do f1

W t. 205-206, kończących stronę A, łuk poprowa­dzo­ny jest tylko nad pr.r. Jednak na nowej stronie, w t. 207 dokończenie łuku wpisane jest w partiach obu rąk. Może to być tylko nieznacząca pomyłka, ale zdaniem redakcji wpisanie łuku także w l.r. dowodzi przekonania Chopina, że w poprzednich taktach wpisał łuki dla obu rąk. Być może na tej podstawie dodano łuk w Wn2 – nie ma go w Wn1 (→WfWa1). Łuk dodany tylko w t. 206 w Wa2 (→Wa3) jest najzupełniej dowolną adiustacją.
Patrz też t. 212-213.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa, Niedokładne łuki A, Adiustacje Wn

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

.