Wn
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 228

Pedalizacja w A i Wn2

!!!   miniat: 2. połowa taktu, tylko dolna 5-linia, bez łuku.          TGTU (w całym takcie; tylko Ped się różnią)

Pedalizacja Wn1 (→Wf)

jak TGTU prócz drugiego Ped, które dać dalej (EZnieU)

Pedalizacja Wa

2 x półtaktu

Chopinowskie oznaczenia pedalizacji bywają trudne do umiejscowienia, gdyż kompozytor często dopisywał je pospiesznie, a co za tym idzie – niedokładnie. Ponadto, znaki mają dość dużą szerokość (zwłaszcza ), co rodzi wątpliwości, która część znaku określa moment wzięcia lub puszczenia pedału – początek, środek czy koniec. Zdarzają się nawet sytuacje, gdy cały znak znajduje się przed nutą, której dotyczy, np. w t. 226. W omawianym takcie oba znaki podpisane są w każdej połowie taktu pod 3. i 4. szesnastką. Zakładając, że Chopin chciał złapać pedałem możliwie pełne i czyste brzmienie akordu zmniejszonego, bez nut przejściowych, podajemy znaki  pod 3. szesnastką (wśród pierwszych wydań jedynie Wn2 ma taką pedalizację).

W Wn1 (→Wf) odtworzono w ten sposób tylko pierwszy znak , drugi pedał obejmuje tylko ostatnią grupę szesnastek. Wa ma pedały półtaktowe, co jest wersją zupełnie dowolną i na pewno niezgodną z zamysłem Chopina.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa, Niedokładności Wn, Niedokładności A

notacja: Pedalizacja

Przejdź do tekstu nutowego

.