t. 228

 

 

 

Chopinowskie oznaczenia pedalizacji bywają trudne do umiejscowienia, gdyż kompozytor często dopisywał je pospiesznie, a co za tym idzie – niedokładnie. Ponadto, znaki mają dość dużą szerokość (zwłaszcza ), co rodzi wątpliwości, która część znaku określa moment wzięcia lub puszczenia pedału – początek, środek czy koniec. Zdarzają się nawet sytuacje, gdy cały znak znajduje się przed nutą, której dotyczy, np. w t. 226. W omawianym takcie oba znaki podpisane są w każdej połowie taktu pod 3. i 4. szesnastką. Zakładając, że Chopin chciał złapać pedałem możliwie pełne i czyste brzmienie akordu zmniejszonego, bez nut przejściowych, podajemy znaki  pod 3. szesnastką (wśród pierwszych wydań jedynie Wn2 ma taką pedalizację).

W Wn1 (→Wf) odtworzono w ten sposób tylko pierwszy znak , drugi pedał obejmuje tylko ostatnią grupę szesnastek. Wa ma pedały półtaktowe, co jest wersją zupełnie dowolną i na pewno niezgodną z zamysłem Chopina.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa, Niedokładności Wn, Niedokładności A

notacja: Pedalizacja

Powrót do adnotacji