Wf1
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 219

Kropka w A i Wn2

!!!   miniat: ta ćwierćnuta.          kropka nad ces2 = TGTU

Akcent w Wn1 (→WfWa)

krótki pod ćwierćnutą ces2

Nuta ces2 opatrzona jest w A kropką staccato, pominiętą jednak w Wn1 (→WfWa), co jest najprawdopodobniej przeoczeniem. Natomiast pojawiający się w tych wydaniach akcent pod nutą mógł być dodany przez Chopina. Zdaniem redakcji jednak, także w przypadku tego znaku bardziej prawdopodobna jest pomyłka sztycharza – zaakcentowanie ces2 odwraca bowiem uwagę od synkopy rozpoczynającej kolejną dwutaktową frazę. Dlatego w tekście głównym pozostawiamy notację A (przywróconą w Wn2).

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn, Autentyczne korekty Wn

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.