Wf1
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 185

Akcent długi pod l.r. w A

!!!   miniat: 3 ósemki, obie pięciolinie, bez dynamiki, zwężone w pionie.                     TGTU

Akcenty na 2. i 3. ósemce pr.r. w Wn1 (→Wf)

EZnieU1; na miniaturze w tym i następnych wariantach w l.r. wersja wydań (zamiast ćwierćnuty para ósemek z łukiem)

Akcenty na 1. i 3. ósemce pr.r. w Wa

EZnieU2

Krótki akcent l.r. w Wn2

EZnieU

W tekście głównym podajemy notację A, zdaniem redakcji jedyną autentyczną. Wersje wydań to ciąg kumulujących się błędów, niedokładności, nietrafnych interpretacji i dowolnych zmian:

  • najbardziej prawdopodobnym wyjaśnieniem dodatkowego akcentu w Wn1 jest niedokończona korekta – błędnie wydrukowany akcent na 3. ósemce pozostał nieusunięty mimo dodania prawidłowego znaku na 2. ósemce (patrz też uwaga dotycząca rytmu w tym miejscu). Ponadto oba znaki wydrukowano zbyt wysoko, tak iż wydają się dotyczyć raczej pr.r., wbrew intencji Chopina, który akcent w A wpisał pod ćwierćnutą l.r.;
  • Wf oba akcenty dotyczą już wyraźnie pr.r., a pierwszy z nich umieszczono niedokładnie, pomiędzy 1. a 2. ósemką;
  • Wa dołożyło swoją porcję niedokładności i dowolności, w efekcie czego zamiast akcentu długiego na 2. ósemce l.r., jak jest w A, wydanie to podaje dwa akcenty pionowe, nad 1. i 3. ósemką pr.r.;

W Wn2 przywrócono w zasadzie notację A.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie, Adiustacje Wa, Niedokładności Wf, Błędy Wn, Adiustacje Wn, Niedokładności Wa, Połowiczne korekty

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Bibliothèque Nationale de France, Paryż