Wn
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 159

Łuki od 2. ósemki w A i Wn2

!!!   miniat: t. 159, tylko dolna 5-linia, bez pedału.               TGTU  

Łuki od 1. ósemki w Wn1 (→WfWa)

EZnieU

W A zasięg łuków w czteroósemkowych figurach akompaniamentu w tym i następnych taktach (t. 159-168) powiązany jest z występowaniem kropek staccato na pierwszych ósemkach grup – łuki zaczynają się od 1. ósemki, gdy nie ma kropki (w t. 161 i 163), a od drugiej, gdy jest (pozostałe). Znaki, mimo że stawiane pospiesznie, na ogół są jednoznaczne; prawdopodobne niedokładności i pomyłki – 2. połowa t. 160 oraz t. 161-162, 164 i 167 – omawiamy osobno. Objęcie w Wn1 (→WfWa) wszystkich tych figur łukami półtaktowymi to jeden z wielu przykładów schematycznego podejścia sztycharza Wn1. W Wn2 przywrócono notację A.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn, Adiustacje Wn

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

.