


Widoczny w A łuk nad pierwszymi dwiema szesnastkami został zlekceważony w wydaniach, być może słusznie, gdyż niewykluczone, że Chopin np. zaczął pisać całotaktowy łuk w tym miejscu, ale uznał, że wypadnie za nisko, i wpisał drugi wyżej, nie troszcząc się już o skreślenie pierwszej próby. Jest to jednak tylko przypuszczenie, a dodatkowy łuczek można uważać za powiązany ze strukturą motywiczną figuracji:
- fraza w t. 105 rozpoczyna się od 2. ósemki taktu motywem c1-f1-g1-as1. Motyw ten jest następnie powtórzony na tej samej pozycji rytmicznej w początkowych odcinkach kolejnych fraz w t. 107, 109, 110 i 111 (oktawę lub dwie wyżej).
- cztery powtórzenia opisanego motywu poprzedzone są parą szesnastek f1-as1 lub f2-as2, które spajają kolejne frazy, łącząc się melodycznie i harmonicznie zarówno z poprzednią, jak i z następną.
- dodatkowy łuczek mógłby więc przypominać (a może podkreślać) ową podwójną funkcję tych szesnastek.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Niedokładności Wn, Niedokładne łuki A
notacja: Łuki