Wf1
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 335-336

Bez łuku w A

!!!   miniat: t. 335 i 1. ćwierćnuta 336, bez pedału.           Tu pusta klisza 

Łuk przetrzymujący b1 w Wn1 (→WfWa)

 

Łuk przetrzymujący c2 w Wn2 (odczyt dosło­wny)

Łuk przetrzymujący b1 EZnieU

Łuk motywiczny w Wn1, interpretacja kontekstowa

EZnieU1

Ze względu na błędy wysokościowe zarówno w A i Wn2 (w t. 335), jak i w Wn1 i pozostałych wyda­niach (w t. 336), trudno ocenić autentyczność łuku występującego w wydaniach, a także rozszyfrować jego znaczenie. Łączy on bowiem nuty tej samej wysokości – b1 w Wn1 (→WfWa) i c2 w Wn2 (odczyt dosłowny) – co nadaje mu charakter łuku przetrzymującego. Zdaniem redakcji, łuk mógł być dodany przez Chopina wraz z korektą błędnej nuty trylowanej w t. 335 lub przez sztycharza Wn1 wraz z niepotrzebną zmianą ćwierćnuty w t. 336. Biorąc pod uwagę, że w Wn1 takty te znajdują się na różnych stronach, bardziej prawdopodobne wydaje się wiąza­nie łuku ze zmianą dokonaną na tej samej stronie, a więc w t. 335, zwłaszcza że w t. 336 w samym Wn1 w ogóle nie ma dokończenia tego łuku. Prowadzi to do wersji z łukiem łączącym trylowane b1 z ćwierć­nu­tą c2, w pewnym stopniu analogicznej do zakończenia ekspozycji (t. 179-180). Wobec wątpli­wości źródło­wych i interpretacyjnych, związanych z tym łukiem, w tekście głównym pozostawiamy zapisaną w A wersję bez łuku.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

.