Wn
Tekst główny
½A - Półautograf
A - Autograf partii fortepianu
Rork - Rękopis partii orkiestry
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Zmieniony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zrewidowany nakład Wa1
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
porównaj
  t. 148

 w A

!!!   miniat: jak widać.            TGTU

 w Wn

EZnieU

 w Wf

EZnieU1

 w Wa

EZnieU2

W tekście głównym gwiazdkę  umieszczamy z zachowaniem widocznych w A relacji poszczególnych elementów zapisu – , pauzy l.r. i biegnika pr.r.. W Wn (→Wf) znak wydrukowano zaraz po akordzie l.r., jeszcze przed biegnikiem (Wn) lub na jego początku (Wf). Trudno stwierdzić, czy jest to tylko niedokładność, czy też uznano, że skoro ma on pojawić się przed pauzą, której wartość w partii pr.r. jest wypełniona drobnymi ósemkami biegnika, to trzeba go umieścić przed nimi. Wyjaśnienia wymaga także zadziwiająca zgodność Wa z notacją A, do którego wydawca angielski nie miał dostępu. Zdaniem redakcji, jest to wynik niezwykle ciasnego upakowania zapisu – nie mając możliwości odtworzenia pisowni Wf, gdyż znak  wypadłby już nad końcówką znaku , sztycharz odsunął go nieco, by wzięcie pedału miało w ogóle jakiś sens.

Porównaj to miejsce w źródłach »

Patrz t. 148

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa, Niedokładności Wn, Niedokładności Wf

notacja: Pedalizacja

Przejdź do tekstu nutowego

.