Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 112-114

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

..

Druga ósemka pr.r. jest w KG w każdym z tych taktów zapisana zbyt nisko, tak iż można by ją odczytać jako F lub Fis. Odpowiednie nuty l.r. pozwalają domyślić się prawidłowego tekstu, choć w t. 113 także nuta l.r. zapisana jest błędnie jako Ais1. Pozostałe źródła – w tym Wn, oparte na KG – mają poprawny tekst.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy KG

t. 115

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

..

Podobnie jak w t. 107, w KG, Wf1 (→Wf2Wf3,Wa1) pominięto  podwyższający b na h. Znak dodano w Wn, Wf4 i Wa2.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Adiustacje Wf , Niedokładności KG

t. 117

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

Pedalizacja w KG i Wn2

: EZnieU

Pedalizacja w Wf (→Wa)

Pedalizacja w Wn1

Wn1: Ped na 1 akordzie taktu

..

W KG znak  umieszczony jest centralnie wewnątrz 1. połowy taktu, tak iż wydaje się dotyczyć ósemki eis1. Jest to niemal na pewno niedokładność, którą w Wn1 zinterpretowano już wyraźnie błędnie. W Wn2 przywrócono pisownię KG. W tekście głównym podajemy niewątpliwie poprawną wersję Wf (→Wa).

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn , Niedokładności KG

t. 120

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

B w KG i Wf (→Wa1)

!!!   miniat: ten dwudźwięk, tylko dolna 5-linia.       TGTU

H w Wn i Wa2

..

W KG i Wf (→Wa1) przed nutą basową nie ma znaku chromatycznego, co każe ją odczytywać jako B. Wersję tę, występującą z pewnością także w [A], podajemy w tekście głównym, dodając ostrzegawczy . Wersja Wn, mimo że będąca najprawdopodobniej wynikiem rutynowej adiustacji wydawcy (aż do tego miejsca przetworzenie utrzymane jest w tonacjach krzyżykowych, a H występuje także w następnym takcie), może być jednak w tym wypadku uważana za alternatywną wersję autentyczną – według świadectwa Mikulego Chopin dopisał bowiem odpowiedni  w egzemplarzu swojej uczennicy, Fryderyki Müller-Streicher (informacja zaczerpnięta z wydania Sonat pod redakcją Mikulego, Kistner, Lipsk 1879).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wn , Autentyczne zmiany i warianty po publikacji

t. 121-122

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. I

..

W tekście głównym dodajemy bemole przed es2 w t. 121 oraz b1 w t. 122, tak jak zrobiono to w Wn i Wa2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn