mUltimate Chopin

op. 35, Sonata b-moll, cz. III

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 45

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III

es w KG (→Wn), Wf1 (→Wf2→Wa) i WfS

ges w Wf3 (→Wf4,Wf5)
..

Chopin najprawdopodobniej wahał się między es a ges na 2. ósemce l.r. Początkowo – w [A] i opartych na nim źródłach – wpisał es, które następnie w korekcie Wf3 zmienił na ges. Tę ostatnią nutę skreślił jednak w WfS, przywracając es. Zdaniem redakcji obie wersje są w zasadzie równorzędne, a w tekście głównym podajemy wersję, od której Chopin wyszedł i do której najprawdopodobniej ostatecznie powrócił.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Wahania Chopina , Dopiski WfS , Autentyczne korekty Wf

t. 45

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III

c2-b1 w KG (→Wn), Wf3 (→Wf4,Wf5) i Wa

!!!   miniat: pół taktu, tylko górna 5-linia, bez wideł.          TGTU

des2-c2 w Wf1 (→Wf2)

ćwierćnuty w 1. połowie taktu
..

Wersja Wf1 (→Wf2) to z pewnością efekt pomyłki sztycharza, który powtórzył ćwierćnuty z poprzedniego taktu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Autentyczne korekty Wf

t. 45

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III

Akcent długi w KG i Wn2

!!!   miniat: nic.              EZnieU

 w Wf (→Wa)

Bez znaku w Wn1 (→Wn2mar)
..

Nie jest jasne, czy w zamyśle Chopina znak na początku taktu miał być akcentem długim, jak można sądzić na podstawie KG i Wn2, czy raczej diminuendem, jak go zapisano w Wf (→Wa). Biorąc pod uwagę, że w każdym wypadku znak odnosi się do pr.r., różnica wykonania może być niezauważalna. Do tekstu głównego przyjmujemy odczytanie źródła podstawowego, czyli Wf.
Brak znaku w Wn1 (→Wn2mar) jest niewątpliwie przeoczeniem.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 45-46

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III

  w KG

!!!   miniat: to co pod łukiem w t. 45-46 (niecałe półtora taktu), tylko górna 5-linia.         Tu EZnieU  i TGTU 

  w Wf (→Wa)

 i akcent w Wn1

EZnieU1 + akcent długi pod 4. ćwierćnutą na wysokości wideł

  w Wn2mar (→Wn2)

EZnieU1 + TGTU
..

Występująca w tych taktach para widełek   wykazuje spore różnice, jeśli chodzi o zakres obu znaków w poszczególnych źródłach. W przypadku pierwszego z nich za znaczące uważamy jedynie różnice dotyczące momentu rozpoczęcia znaku. Wersje KG i Wf – źródeł opartych na [A] – uważamy za równorzędne warianty, z których do tekstu głównego wybieramy wersję źródła podstawowego (Wf). Nieprzekraczające jednej ósemki różnice zasięgu widełek  wydają się nieistotne; jedynie odtworzenie ich w Wn1 jako akcentu jest z pewnością błędem.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn , Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn

t. 46

Utwór: op. 35, Sonata b-moll, cz. III

Palcowanie wpisane do WfSz

Bez palcowania lekcyjnego
..

Tak jak w t. 31, mogące pochodzić od Chopina palcowanie l.r. wpisano w WfSz.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfSz