Należy się zastanowić, czy notacja Wn może odpowiadać pisowni [A]. Oznaczałoby to najprawdopodobniej, że Chopin wyobrażał sobie uderzanie ósemek pr.r. równocześnie z ostatnimi ósemkami drugich triol l.r., a więc jako 1/6 figury 
. Tego typu pisownię, w której sposób wykonania jednego z głosów określony jest tylko w przybliżeniu przez wartości rytmiczne, a dokładnie przez relację graficzną z pozostałymi głosami, spotykamy w utworach Chopina niejednokrotnie, np.: w Nokturnie c op. 48 nr 1, t. 53-71 lub Nokturnie Fis op. 15 nr 2, t. 33-48. W przypadku Nokturnu cis wydaje się to jednak bardzo mało prawdopodobne:
- w tym samym opusie, w Nokturnie Des nr 2 widzimy w t. 35-36 podobne przykłady nieścisłej notacji Wn, w tym wypadku z pewnością nieprawidłowej i niezgodnej z rękopiśmiennym podkładem;
- notacja t. 37-45 Nokturnu cis wymaga, by równocześnie z 6. triolową ósemką l.r. wykonać każdą z szesnastek pr.r.; byłoby rzeczą niezrozumiałą, dlaczego wyraźnie odmienny zapis miałby oznaczać to samo wykonanie;
- w Wf, na pewno stosunkowo dokładnie korygowanym przez Chopina, ósemki pr.r. umieszczone są zgodnie z ich regularną wartością rytmiczną; Chopin nie zakwestionował tej notacji w żadnym z trzech egzemplarzy lekcyjnych.
Podobny problem występuje w t. 48 oraz 50, 51 i 53-62.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wn, Rytmy punktowane i triole
notacja: Rytm