Wn1
Tekst główny
KG - Kopia Gutmanna
Afin - Autograf fragmentu finału
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Drugi nakład Wf
Wf3 - Trzeci nakład Wf
Wf4 - Czwarty nakład Wf
WfSz - Egzemplarz Szczerbatow
WfS - Egzemplarz Stirling
WfD - Egzemplarz Dubois
Wf5 - Drugie wydanie francuskie
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Zmieniony nakład Wa
porównaj
  t. 9

c1-c2 w KG, Wf i Afin

c1-c2 z  w Wa

cis1-cis2 w Wn

[A] (→KG,Wf) przed 7. ósemką nie ma znaków chromatycznych. Logika budowy figuracji w t. 9-12 dowodzi, że odczytanie dosłowne jako c1-cjest prawidłowe. Niewątpliwie uzasadnione kasowniki ostrzegawcze dodano w Wa, co przypuszczalnie jest jednak dziełem adiustacji. Wersja Wn z cis1-cis2, sprzeczna z pozostałymi źródłami, wskazuje na rutynowe podejście adiustatora wydania Breitkopfa i Härtla. Identyczne uzupełnienie wprowadził on także w t. 46+1, będącym powtórzeniem t. 9.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

.