WaC
Tekst główny
As - Autograf szkicowy
AI - Autograf Rothschild
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1op - Pierwsze wydanie niemieckie op. 64
Wn1cis - Pierwsze wydanie niemieckie Walca cis
Wn2op - Drugie wydanie niemieckie op. 64
Wn2cis - Drugie wydanie niemieckie Walca cis
Wn3op - Poprawiony nakład Wn2op
Wa - Wydanie angielskie
WaC - Najwcześniejsze wydanie angielskie
WaW1 - Pierwsze wydanie angielskie
WaW2 - Zmieniony nakład WaW1
porównaj
  t. 92-93

As

AI

A (→WfWn,Wa)

Widoczna ewolucja partii akompaniującej polegała zasadniczo na coraz wcześniejszym wprowadzaniu czterodźwięku zmniejszonego – w As na ostatniej mierze t. 93, w AI o ćwierćnutę wcześniej, w wersji przeznaczonej do druku – już w t. 92. W obu wcześniejszych autografach takty te są dokładnym powtórzeniem t. 76-77 (także w melodii), natomiast w wersji ostatecznej Chopin wyraźnie zróżnicował klimat kulminacyjnego punktu frazy – za pierwszym razem zmniejszony akord w naturalny sposób wprowadza kadencję Des-dur, za drugim przebieg harmoniczny ulega na tym akordzie dramatycznemu zawieszeniu, a opadająca fraza pr.r. starannie już unika jakichkolwiek skojarzeń z tonacją Des-dur.
W Wf nie ma  podwyższającego ges1 na g1 w t. 93, który stał się potrzebny po dodaniu 5. bemola w oznaczeniu przykluczowym – por. t. 64-96. Niedopatrzenie poprawiono w Wa. Znak dodano – niepotrzebnie – również w Wn2cis.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa, Błędy Wf, Adiustacje Wn, Zmiany akompaniamentu

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

.