Przed 2. ósemką t. 57 A ma 
. Oznacza to – mimo przeoczenia odpowiednich kasowników w t. 58-59 – że w całym czterotakcie Chopin słyszał d2. Za pośrednictwem odbitki korektorskiej Wf wersja ta przeszła do Wn, gdzie uzupełniono brakujące kasowniki. Korygując Wf po raz drugi, Chopin zmienił w t. 57 na 
, obniżając tym samym najwyższe dźwięki w t. 57-60 na des2 (wersję tę ma również odczytany dosłownie As, w którym nie ma przed tymi nutami żadnych znaków). Wprowadzona w Wn, najprawdopodobniej Chopinowska zmiana partii l.r. w t. 60 (patrz uwaga do tego taktu) pozwala przypuszczać, że i dodane w t. 58-59 kasowniki mogą pochodzić od Chopina. Dlatego w tekście głównym podajemy wersję A i Wn, uważając odmianę wprowadzoną za Wf (→Wa) za równorzędny wariant.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany
zagadnienia: Przeoczenia znaków aktualnej tonacji, Autentyczne korekty Wf, Autentyczne korekty Wn, Niedokładności A
notacja: Wysokość