Wn1
Tekst główny
KF - Kopia Fontany
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Inny egzemplarz Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Zmieniony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zmieniony nakład Wa2
porównaj
  t. 41-42

Akcenty pomiędzy nutami w KF, Wf i Wn2 (→Wn3)

!!!   miniat: ta szesnastka w t. 41 w obu rękach, tylko górna 5-linia, bez łuku + to samo w t. 42.                   EZnieU

2 różne akcenty w Wa1 (→Wa2)

górny z TGTU w 41 + EZnieU 42

2 różne akcenty w Wn1

górny z TGTU 41 + EZnieU 42

3 różne akcenty w Wa3

TGTU 41 i EZnieU 42

Pary akcentów proponowane przez redakcję

TGTU

Wszystkie źródłowe pisownie z pewnością znaczą to samo – akcent odnoszący się do obu nut uderzanych w połowie taktu. W tekście głównym przyjmujemy wersję z dwoma akcentami – patrz t. 13-14.

Porównaj to miejsce w źródłach »

Patrz t. 15-19

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa, Adiustacje Wn

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.