Rytm
|
t. 56
|
Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll
..
Brak w KG (→Wn1) łuku łączącego dis i es jest najprawdopodobniej pomyłką kopisty – w analogicznym t. 76 odpowiedni łuk jest w KG wpisany. Zarówno dodanie łuku w Wn2, jak i jego ponowne usunięcie w Wn3 to dowolne zmiany, ujednolicające oba te miejsca. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy KG |
|||||||||
|
t. 60
|
Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll
..
Przedłużenie dis1 w 5. oktawie i usunięcie h w 6. ósemce to ostatnie ze zmian, wprowadzonych prawdopodobnie w korekcie Wf, wyodrębniających dodatkową linię melodyczną wewnątrz oktaw. Zmiany przejęto w Wa2, jednak w Wa3 – zapewne pod wpływem Wn – przywrócono nutę h. Podobnie w t. 80. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Adiustacje Wa , Autentyczne korekty Wf |
|||||||||
|
t. 66
|
Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn , Błędy rytmiczne , Błędy KG |
|||||||||
|
t. 70
|
Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll
..
Trudno stwierdzić, czy brak w Wn1 kropki przedłużającej fis to adiustacja – przez analogię do t. 50 – czy pomyłka. Wersja Wn2 (→Wn3) nie znajduje uzasadnienia w źródłach. Nie jest też jasne, jak należy traktować łuk przetrzymujący fis w Wf. Mogłaby to być Chopinowska korekta, ale także wcześniejsza wersja lub nawet jakaś pomyłka, gdyż łuku tego nie ma ani w analogicznych t. 50-51, ani w pozostałych źródłach. Dlatego nie uwzględniamy go w tekście głównym. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn |
|||||||||
|
t. 76
|
Utwór: op. 25 nr 10, Etiuda h-moll
..
Usunięcie łuku dis-es w Wn3 to wynik adiustacji, mającej na celu ujednolicenie t. 56 i 76, tym razem na podstawie wersji KG w t. 56. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn |
(błąd) w 
w 
w 
