Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 4

Utwór: op. 25 nr 8, Etiuda Des-dur

Bez łuku w A (→Wn1) i Wf

!!!   miniat: jak widać.             Tu pusta klisza 

Łuk Wa

!!!     TGTU

Łuk Wn2 (→Wn3)

!!!     jeden łuk EZnieU

..

W A (→Wn1) i Wf część partii l.r. w 2. połowie taktu zapisana jest na górnej pięciolinii, pod partią pr.r. W takim układzie graficznym ostatnie 6 sekst l.r. objęte jest de facto łukiem nad partią pr.r. W przyjętym przez nas układzie graficznym oddanie sensu notacji Chopinowskiej wymaga uzupełnienia łuku, co zrobiono zresztą już w Wa i Wn2 (→Wn3). W tekście głównym podajemy łuk Wa, gdyż mógł on być w tej postaci zapisany przez Chopina, jednak rozwiązanie przyjęte w Wn2 wydaje się trafniej przekazywać ideę pisowni kompozytora.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

t. 7

Utwór: op. 25 nr 8, Etiuda Des-dur

..

W Wn1 brak  podwyższającego b2 na h2. Błąd poprawiono w Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 7-8

Utwór: op. 25 nr 8, Etiuda Des-dur

..

W A, Wf i Wa1 brakuje odwołania kilku wcześniejszych podwyższeń nut w chromatycznych pochodach:

  • w A i Wf nie ma  przywracającego f2 na końcu t. 7 oraz dwóch bemoli w t. 8 – przywracającego as2 w 8. sekście i es3 w 10. sekście;
  • w Wa brakuje powyższych trzech oraz bemoli przywracających ges2 w 10. sekście i des3 w 12. sekście t. 8.

W pozostałych wydaniach wprowadzono uzupełnienia tych oczywistych przeoczeń (niektórych lub wszystkich):

  • w Wn1 dodano  przywracający as2 w 8. sekście t. 8, a w Wn2 (→Wn3) także pozostałe pominięte znaki;
  • w Wa2 (→Wa3) dodano bemole przywracające as2 w 8. sekście, ges2 w 10. sekście i des3 w 12. sekście t. 8, co dało tekst taki jak w Wn1.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Błędy A

t. 7-8

Utwór: op. 25 nr 8, Etiuda Des-dur

..

W A (→Wn1) i Wf jedynym znakiem ostrzegawczym w tych taktach jest  przy des1 w l.r. w t. 8 (w Wa pojawia się jeszcze  przed c3 w t. 7). Bemol ten pominięto – nie bez racji – w Wn2 (→Wn3), dodano natomiast kilka innych: przed es2 i des2-b2 w t. 7 oraz ges2-es3 i des3 w t. 8. W tekście głównym uwzględniamy pierwszy i ostatni z wymienionych znaków, dodając jeszcze  przed ges1 w t. 7 (ze względu na podobieństwo połączenia t. 6-7 z t. 2-3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze

t. 10

Utwór: op. 25 nr 8, Etiuda Des-dur

..

W A (→Wn1), Wf brakuje  podwyższającego des na d. Tę charakterystyczną niedokładność poprawiono w Wa i Wn2 (→Wn3). W tych ostatnich dodano jeszcze  przed as2 na 4. ósemce, mało uzasadniony  przed as na 8. ósemce i zupełnie niezrozumiały  przed ces2 na 10. ósemce taktu.

Dodajemy  przed des2 na 8. ósemce taktu.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn