Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Wysokość

t. 52

Utwór: op. 25 nr 7, Etiuda cis-moll

..

Biorąc pod uwagę łatwą do przewidzenia strukturę skali chromatycznej, nie podajemy w niej znaków ostrzegawczych. Wf ma  przed Fis, a KG (→Wn1) także przed fis. Każda z tych wersji zapisu może być autentyczna. Natomiast siedem znaków ostrzegawczych w Wa (Fis, A, H, cis, fis, a, cis1) i dziewięć w Wn2 (→Wn3) – jeszcze e i h – to z pewnością wynik ingerencji adiustatorów.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Adiustacje Wf

t. 52

Utwór: op. 25 nr 7, Etiuda cis-moll

gis w KG (→Wn) i Wa

!!!   miniat: od 3. ósemki do końca taktu, tylko górna 5-linia, ścieśnione, bez łuku.      Tu TGTU (gis w przedostatnim akordzie)

Bez gis w Wf

!!!     Tu pusta klisza 

Alternatywne rozwiązanie wariantowe

!!!   jak TGTU, ale gis w nawiasie

..

Nie ma powodu wątpić w autentyczność którejkolwiek z tych wersji, jednak ustalenie, jak doszło do powsta­nia różnicy, a co za tym idzie, którą wersję można uważać za ostateczną, napotyka na duże trudności. Wersja Wf, taka sama jak w analogicznym t. 8, wydaje się być wcześniejsza, z drugiej jednak strony wersja KG jest w całości pisana przez kopistę, występowała więc przypuszczalnie w [A], co prowadzi do wniosku, że gis mogło być usunięte w korekcie Wf. Biorąc pod uwagę powyższe – i inne – wątpliwości, a także to, że obie wersje doskonale brzmią, w tekście głównym przyjmujemy wersję źródła podstawowego, czyli KG. Wersję wariantową, z gis w nawiasie, proponujemy jako rozwiązanie alternatywne.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

t. 52-53

Utwór: op. 25 nr 7, Etiuda cis-moll

Bez przednutki w KG (→Wn), Wf i Wa

!!!   miniat: 3 ostatnie nuty biegnika w t. 52 i półnuta w t. 53, tylko dolna 5-linia, bez dynamiki i fz.      Tu pusta klisza = TGTU

Przednutka w WfS

!!!     przekreślona ósemeczka e przed półnutą

..

W WfS w środkowej części chromatycznego biegnika wpisany jest zygzak, który być może oznacza skreślenie części lub całości biegnika, a na początku t. 53 dopisana jest przednutka e (jak w t. 1). Można przypuszczać, że chodzi o jakiś rodzaj uproszczenia wirtuozowskiego pochodu (jak w t. 22 i 24), jednak w tym wypadku tekst, którym należy go zastąpić, nie został wpisany, ani w jakikolwiek czytelny sposób oznaczony. Być może Chopin miał na myśli powtórzenie odpowiedniego fragmentu t. 8, wówczas przednutka w t. 53 byłaby zapewne zapisana z błędem (e zamiast cis). Wobec tak niejasnej sytuacji jako wersję WfS podajemy tekst drukowany, uzupełniony o odczytaną dosłownie przednutkę. W tekście głównym wpisów tych w żadnej formie nie uwzględniamy.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Błąd tercjowy , Dopiski WfS

t. 66

Utwór: op. 25 nr 7, Etiuda cis-moll

e1 w KG (→Wn) i Wa

!!!   miniat: 3 ósemki, tylko dolna 5-linia, cała pr.r. na dolnej, bez resztek smorzando.       Tu na 1. ósemce e-cis1-e1. Na kliszy EZnieU = cis1-e1 na górnej

Bez e1 w Wf

!!!    TGTU (e-cis1; cis1 na dolnej)

..

Ślady widoczne w Wf dowodzą, że e1 zostało usunięte z 1. ósemki taktu w trakcie korekty. Nie ulega wątpliwości, że tego rodzaju zmianę mógł wprowadzić tylko Chopin. Dzięki tej zmianie efekt zanikającego echa – t. 65 i 66 są uproszczonym harmonicznie powtórzeniem t. 64 – staje się czytelniejszy.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf