mUltimate Chopin

op. 25 nr 5, Etiuda e-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 86

Utwór: op. 25 nr 5, Etiuda e-moll

gis2-e3 w KF (→Wn1)

!!!   miniat: 3. miara, tylko górna 5-linia.       Tu na 1. nucie tej grupy dodatkowe gis2 (czyli gis1 pod przenośnikiem oktawowym)

e3 w Wf, Wa i Wn2 (→Wn3)

TGTU = puste
..

Jako 9. szesnastkę KF (→Wn1) ma sekstę gis2-e3. Niczym nieuzasadnione złamanie przyjętej przez Chopina zasady budowy figuracji wskazuje na niewątpliwą pomyłkę kopisty. Błąd poprawiono w Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy KF

t. 92

Utwór: op. 25 nr 5, Etiuda e-moll

..

W KF i Wf nie ma  podwyższającego h na his w 2. połowie taktu. Tę oczywistą niedokładność poprawiono w Wn i zapewne w Wa, gdyż brak występował przypuszczalnie we wszystkich rękopisach edycyjnych. Krzyżyk dodany w Wf2 przed 11. szesnastką był prawdopodobnie próbą skorygowania tej niedokładności, próbą podwójnie nieudaną – znak dodano o trzy szesnastki za późno i na niewłaściwej wysokości.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Niedokładności KF

t. 109

Utwór: op. 25 nr 5, Etiuda e-moll

Rytm lombardzki w KF (→Wn) i Wa

!!!   miniat: ostatnia miara 109, tylko górna 5-linia.          Tu beleczka przy pierwszej i kropka przy drugiej ósemce (w obu rękach)

Ósemki w Wf

TGTU = puste (?)
..

Brak śladów poprawek nie pozwala na wskazanie, który rytm jest późniejszy, zaś od strony stylistycznej obie wersje wydają się równorzędne. W tekście głównym podajemy wersję źródła podstawowego, czyli Wf.
W KF brak kropki przedłużającej ostatnią nutę pr.r., co poprawiono w Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wn , Niedokładności KF

t. 122

Utwór: op. 25 nr 5, Etiuda e-moll

 d w akordzie w KF (→Wn1), Wf i Wa1

!!!   miniat: ten akord, tylko dolna 5-linia, bez pedału i łuku.       Tu pusta klisza 

dis w Wa2 (→Wa3) i Wn2 (→Wn3)

EZnieU

d z  proponowane przez redakcję
..

Krzyżyk przed dolną nutą tego akordu pojawia się tylko w późniejszych źródłach, noszących ślady intensywnej adiustacji wydawców – Wa2 (→Wa3) i Wn2 (→Wn3). Adiustatorzy mogli uznać w następnym takcie – wpisany prawdopodobnie ze względu na równocześnie uderzane dis1 w pr.r. – za sygnał, że przed omawianą nutą powinien znajdować się . W tekście głównym podajemy nie budzącą zastrzeżeń wersję KF (→Wn1), Wf i Wa1, w której w linii basu pojawia się tak charakterystyczne dla prowadzenia głosów w tej Etiudzie powtórzenie dźwięku na przejściu taktów. Dla uniknięcia wątpliwości opatrujemy tę nutę ostrzegawczym kasownikiem.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 122

Utwór: op. 25 nr 5, Etiuda e-moll

Łuk KF, prawdopodobna interpretacja

Łuk KF (możliwy odczyt), Wf i Wn

EZnieU1

Bez łuku w Wa
..

Moment rozpoczęcia łuku nie jest jasny w KF, co prawdopodobnie odpowiada pisowni [A] i tłumaczyłoby zarówno łuk Wf, jak i Wn (pozornie skrócony łuk w Wn3 to prawdopodobnie usterka druku). Zdaniem redakcji jednak, w tego typu kontekście, napisany z rozmachem początek łuku mógł w intencji Chopina dotyczyć równie dobrze dopiero 2. ćwierćnuty – por. np. Mazurek g op. 24 nr 1, t. 21. Dodatkowym argumentem za takim rozumieniem łuku może być łuk Wa w t. 121-122.
Całkowity brak omawianego łuku w Wa jest prawdopodobnie przypadkowy.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Niedokładności KF