Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 66-68

Utwór: op. 25 nr 3, Etiuda F-dur

Łuki w KG, Wf i Wn2 (→Wn3)

!!!   miniat: od 2. ćwierćnuty t. 66 do początku 68, ścieśnione bardzo, tylko dolna 5-linia.         Tu TGTU

Łuk w Wa1 (→Wa2)

!!!    jak TGTU ale tylko drugi (67-68)

Łuki Wn1 i Wa3

!!!     2x łuk od F1 do 1 w następnym takcie (obejmuje 3 ćwierćnuty każdy)

..

Przedłużone łuki Wn1 to skutek niezrozumienia podkładu (KG). Brak pierwszego łuku w Wa1 (→Wa2) to zapewne przeoczenie kopisty lub sztycharza. Łuki w Wa3 sugerują wpływ pierwszego Wn1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wn , Adiustacje Wn

t. 69-70

Utwór: op. 25 nr 3, Etiuda F-dur

Łuki KG, odczyt dosłowny (→Wn1)

!!!   miniat: końcówka t. 68 i początek 69, odstęp i t. 70, tylko górna 5-linia, bez palcowań.       Tu nowy łuk od t. 69 do końca 70    (EZnieU2)

Łuki KG (interpretacja kontekstowa) i Wn2 (→Wn3)

!!!     EZnieU

Łuk w Wf i Wa

!!!      EZTU

..

Końca łuku w t. 70 nie można w KG uznać za miarodajny. Jeśli chodzi o t. 68-69, to trudno rozstrzygnąć, w których źródłach prawidłowo odczytano łukowanie [A] – w KG czy w Wf i Wa. Za ciągłym łukiem przemawia nie tylko liczba źródeł, ale i fakt, że ewentualne poprawki łukowania mogły mieć miejsce tylko w zaginionych rękopisach, gdyż nie widać ich w KG. Z tych względów w tekście głównym podajemy wersję Wf i Wa, mając wszakże świadomość, że interpretacja łuków KG przyjęta w Wn3 (→#Wn4) również może odpowiadać zamysłowi Chopina.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Niedokładności KG