Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 16

Utwór: op. 25 nr 1, Etiuda As-dur

..

W A, KDP, Wf i Wa1 nie ma  podwyższającego des2 na d2. To oczywiste przeoczenie poprawiono w Wn i Wa2 (→Wa3). Także AI ma poprawną notację.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A

t. 19

Utwór: op. 25 nr 1, Etiuda As-dur

Akcent długi w AI

!!!   miniat: ten takt zwężony, tylko górna 5-linia bez łuku i palcowania.      Tu a.dł  pod f2 (jak w t. 17)

  w A

!!!     EZnieU

  w Wf i Wn2 (→Wn3)

  w Wn1 (→Wn1a)

!!!     EZnieU3

  w Wa

!!!     EZnieU2

..

Akcent długi w AI jest wersją pierwotną – w A i wydaniach występuje para widełek dynamicznych. Różnice zasięgu nie mają zdaniem redakcji praktycznego znaczenia, toteż w tekście głównym podajemy znaki zaczerpnięte z Wf, które w tych kilku taktach (od t. 17) wydaje się mieć najdokładniejsze oznaczenia.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Niedokładności Wn , Adiustacje Wn

t. 20

Utwór: op. 25 nr 1, Etiuda As-dur

..

Czwarta szesnastka pr.r. jest w A zapisana za nisko, tak iż bardziej przypomina des1 niż es1. Tak też odczytano to w Wn1 (→Wn1a). Błędne des1 pojawia się także w KDP i Wa, a ślady widoczne w Wf dowodzą, że i w tym wydaniu początkowo wydrukowano des1. Stanowi to mocny argument za – bezpośrednim lub pośrednim – pochodzeniem wszystkich tych źródeł od A. Oprócz AI i Wf prawidłowy tekst ma również Wn2 (→Wn3).

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wa , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Niedokładna wysokość nut A , Autentyczne korekty Wf

t. 22

Utwór: op. 25 nr 1, Etiuda As-dur

..

W wielu źródłach brakuje jednego lub obu kasowników przed dolnymi nutami pr.r. w 1. i 2. grupie szesnastek. W KDP nie ma obu znaków, zaś w A (→Wn1), Wf i Wa tylko drugiego. Poprawną pisownię mają AI i Wn2 (→Wn3).

W AI i Wa1 nie ma  podwyższającego des2 na d2 na początku 2. grupy szesnastek.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy KDP

t. 23

Utwór: op. 25 nr 1, Etiuda As-dur

..

W części źródeł notacja przygodnych znaków chromatycznych jest w tym takcie mniej dokładna, co nie wpływa wszakże na czytelność tekstu. W A i Wf brakuje wszystkich niezbędnych kasowników przed najniższymi nutami poszczególnych grup pr.r. i najwyższymi l.r. To samo dotyczy przypuszczalnie KDP, choć trudno to do końca stwierdzić wskutek poważnego błędu popełnionego w tym miejscu przez kopistę. Notacja AI jest dokładniejsza – Chopin zapisał tam oba kasowniki podwyższające des1 na d1. Natomiast w Wa sytuacja jest odwrotna – brak właśnie tych dwóch kasowników. W Wn dodano wszystkie potrzebne znaki.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji