mUltimate Chopin

op. 26 nr 2, Polonez es-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Błędy A

t. 37

Utwór: op. 26 nr 2, Polonez es-moll

..

W A nie ma znaków chromatycznych przed 1. ósemką. Kasowniki potrzebne dla oznaczenia nut c, c1, c2 Chopin wpisał dopiero przed ostatnią szesnastką taktu i tylko w pr.r. (to samo dotyczy t. 141, będącego powtórzeniem t. 37). W wydaniach uzupełniono potrzebne znaki (niektóre lub wszystkie):

  • w Wf dodano kasowniki przed 1. oktawą pr.r.;
  • w Wn i Wa dodano wszystkie trzy potrzebne kasowniki;
  • w Wn2 i dalszych Wn oraz w Wa2 dodano jeszcze  przed c na końcu taktu.

W tekście głównym pozostawiamy tylko kasowniki na początku taktu.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Adiustacje Wf

t. 38

Utwór: op. 26 nr 2, Polonez es-moll

..

W A nie ma znaków chromatycznych przed 1. ósemką 3. miary taktu. Chopin wpisał natomiast  przed górną nutą (c) ostatniej szesnastki l.r. Tak jak w poprzednim takcie, jest to niewątpliwy błąd, poprawiony – częściowo lub całkowicie – we wszystkich wydaniach:

  • w Wf przeniesiono  sprzed ostatniej szesnastki l.r. przed ósemkę na 3. mierze taktu;
  • w Wn i Wa dodano także kasowniki przed oktawą pr.r.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Adiustacje Wf

t. 49

Utwór: op. 26 nr 2, Polonez es-moll

A, odczyt dosłowny

!!!   miniat: 2. i 3. miara taktu bez łuków, kropek i pedału, tylko dolna 5-linia.         tu  po Es-es pauzy ósemkowe (w miejscu ćwierćnutowych z TGTU) i pauzy ćwierćnutowe na 3. miarę (bez końcowych akordów) oraz łuk w t. 50 (EZnieU). 

A (interpretacja kontekstowa), Wn2 (→Wn3→Wn4) i Wa2

niby ESTU 2. połowy taktu

Wf (→Wn1,Wa1)

:      war 22, ale bez kropek i z łukiem EZnieU (tylko 50)
..

Takty 49-68 zostały w A oznaczone numerami 1-20 jako powtórzenie początkowego fragmentu utworu. Jednak jedynka w t. 49 wydaje się być skreślona, a 1. połowa tego taktu wypisana nutami, co w założeniu miało przypuszczalnie ułatwić sztycharzowi orientację w skrótowym zapisie i uchronić przed zbyt dosłownym powtórzeniem początku Poloneza (np. wraz z określeniem tempa). Niestety, ponieważ Chopin omyłkowo dopełnił ów takt pauzami, w Wf wydrukowano początkowo okrojoną wersję, bez dwóch ostatnich akordów (ślady korygowania tego błędu są wyraźnie widoczne). Patrz następna, a także poprzednia uwaga o łukach w tym takcie. Podobnie w t. 153.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błędy A , Skrótowy zapis A , Autentyczne korekty Wf

t. 68

Utwór: op. 26 nr 2, Polonez es-moll

Znak repetycji w A

!!!   miniat: nic.               EZnieU

Bez znaku w Wf (→Wn,Wa)

Tu pusta klisza 

Wariantowa propozycja redakcji

EZTU = (mała repetycja z gwiazdką i odsyłacz)
..

Widoczny w A znak repetycji oznacza prawdopodobnie, że zapisując Poloneza Chopin przewidywał powtórkę t. 21-68 (wątpliwość wynika m.in. z braku odpowiadającego mu znaku w t. 21). Brak tego znaku w Wf (→Wn,Wa), co może być wynikiem korekty Chopina, wskazuje na zmianę decyzji i tę wersję podajemy w tekście głównym. Nie można też wykluczyć pomyłkowego wpisania znaku repetycji ze względu na sprzyjający dezorientacji brak tekstu nutowego w poprzedzających taktach, co wiązało się ze skrótowym zapisem t. 49-68.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Błędy A , Autentyczne korekty Wf

t. 89

Utwór: op. 26 nr 2, Polonez es-moll

..

Na końcu taktu A ma w l.r. dwie szesnastki, co jest niewątpliwie pomyłką, poprawioną już w Wf1 i wszystkich pozostałych wydaniach.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błędy rytmiczne , Błędy A , Autentyczne korekty Wf