Palcowanie
t. 43-45
|
Utwór: op. 10 nr 10, Etiuda As-dur
..
Podane w tekście głównym palcowanie w t. 43 i 45 – łącznie sześć razy 1. palec – pochodzi z Chopinowskiej korekty Wf (→Wn,Wa). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Autentyczne korekty Wf |
|||||
t. 45-46
|
Utwór: op. 10 nr 10, Etiuda As-dur
..
Podane w tekście głównym Chopinowskie palcowanie t. 45 zostało w Wa uzupełnione przez Fontanę dodatkowymi wskazówkami w tym i w następnym takcie. Uzupełnienia te, z pianistycznego punktu widzenia oczywiste, obejmują także t. 47. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa |
|||||
t. 47
|
Utwór: op. 10 nr 10, Etiuda As-dur
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa |
|||||
t. 54-55
|
Utwór: op. 10 nr 10, Etiuda As-dur
..
W t. 54 Fontana dokładnie opalcował cały pasaż l.r., w sposób, który najprawdopodobniej miał na myśli Chopin (co wynika z naturalnego układu ręki). W t. 55 podał zaś palcowanie figuracji, różniącej się od tej z t. 1-2 tylko nutami basowymi, co nie wpływa na palcowanie. Patrz też uwaga dotycząca pr.r. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa |
|||||
t. 55
|
Utwór: op. 10 nr 10, Etiuda As-dur
..
Uzupeniając palcowanie w Wa, Fontana w zasadzie powtórzył swoje wzorowane na Chopinowskich wskazówki z t. 1. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa |