Wn
Tekst główny
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Trzecie wydanie niemieckie
Wn4 - Czwarte wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa3 - Poprawiony nakład [Wa2]
Wa4 - Zmieniony nakład Wa3
porównaj
  t. 1-4

Akcenty w A

!!!   miniat: 1. pół t. 1, tylko górna 5-linia.     Tu w t. 1-3 i w 1. połowie t. 4 akcenty na każdej sekście

Wf (→Wn,Wa)

!!!    TGTU (akcenty co 6 ósemek)

Korygując Wf (→Wn,Wa), Chopin uprościł schemat akcentowania t. 1-8, ujednolicając t. 1-4, akcentowane w A co dwie ósemki, z t. 5-8, akcentowanymi co trzy ósemki. Zarazem w ogóle zredukował liczbę akcentów, pozostawiając tylko dwa w każdym takcie (co sześć ósemek). Zmiana przenosi akcentację ze sfery przede wszystkim technicznej w obszar frazowania – większość nieusuniętych akcentów podkreśla punkty zwrotne linii melodycznej.

W kilku miejscach rezultat korekty nie jest pewny, gdyż niektóre akcenty, co do których można podejrzewać, że były lub miały być usuwane, są wciąż widoczne. Zjawisko to nasila się wraz z postępującym zużyciem płyt, na których sztychowano tekst nutowy, jednak akcenty nad 8. ósemką t. 4 (g1-fes2) i 1. ósemką t. 8 (g2) są wyraźnie widoczne nawet w Wf1. Zdaniem redakcji, dodatkowe akcenty pozostały tam prawdopodobnie wskutek niestaranności sztycharza, jednak miejsca te omawiamy osobno. W t. 5-7 akcenty w Wn rozłożone są nieregularnie, co prawdopodobnie jest skutkiem pomyłek sztycharza.

Analogiczne zmiany wprowadził Chopin także w t. 17-20.

Niewątpliwą, grupową zmianę układu akcentów wprowadzono w korekcie Wf – na polecenie Chopina – także w Etiudzie C nr 7, t. 54-55.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.