Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 1, t. 1-32
s. 1, t. 1-32
s. 2, t. 33-64
Tekst główny
Tekst główny
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Zmieniony nakład Wn2
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa3 - Zmieniony nakład Wa1
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Zmieniony nakład Wn2
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa3 - Zmieniony nakład Wa1
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Tekst główny


  t. 16-18

Oba łuki l.r. w tych taktach doskonale ilustrują zjawisko bardzo obszernie pisanych łuków A: zarówno początek łuku w t. 16, jak i koniec łuku w t. 18 sięgają pauzy, co w tym kontekście nie ma sensu. Gdy – tak jak tu – notacja tego typu pojawia się w sytuacjach oczywistych, nie prowadzi to do nieporozumień, ale w innych przypadkach wydania często błędnie interpretowały takie zapisy – por. np. t. 21, 25 i 29.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Niedokładne łuki A

notacja: Łuki