op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 24 nr 1, Mazurek g-moll
Oba łuki l.r. w tych taktach doskonale ilustrują zjawisko bardzo obszernie pisanych łuków A: zarówno początek łuku w t. 16, jak i koniec łuku w t. 18 sięgają pauzy, co w tym kontekście nie ma sensu. Gdy – tak jak tu – notacja tego typu pojawia się w sytuacjach oczywistych, nie prowadzi to do nieporozumień, ale w innych przypadkach wydania często błędnie interpretowały takie zapisy – por. np. t. 21, 25 i 29.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne
zagadnienia: Niedokładne łuki A
notacja: Łuki