Zagadnienia : Adiustacje Wn

t. 44-45

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

..

Chopin pominął w A (→WfWn1,Wa2) ostatni z łuków obejmujących kolejne pary szesnastek. Jest to niemal na pewno przeoczenie, toteż w tekście głównym proponujemy uzupełnienie łuku. Późniejsze Wn i Wa mają tu komplet łuków.
AI, w którym wszystkie pary szesnastek przypisane są pr.r., ma jeden łuk nad całym pasażem.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 45

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

..

W obu autografach brakuje niektórych z potrzebnych w tym takcie kasowników, choć te które są, pozwalają odczytać tekst bez żadnych wątpliwości:

  • w AI nie ma znaku przed c2 w 3. akordzie pr.r., zaś  przed c powtórzony jest niepotrzebnie na 6. szesnastce taktu (ze względu na skrótowy zapis oktaw znak dotyczy także dolnego C); 
  • w A nie ma  przed dolnym C na 2. szesnastce, a jedynym znakiem w partii pr.r. jest  przed c2 w ostatnim akordzie.

Potrzebne znaki dodano w Wf (→Wn,Wa), a w Wn4 (→Wn5) usunięto zbędny  na końcu taktu.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Autentyczne korekty Wf , Niedokładności A

t. 46-47

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

..

Notacja znaków chromatycznych nie jest w autografach, zwłaszcza w AI, dokładna. Typowe dla Chopina pominięcia znaków wpisanych równocześnie lub nieco wcześniej przy odpowiednich nutach w innej oktawie, a także przeoczenia odwołań wcześniejszych alteracji nie prowadzą jednak do żadnych nieporozumień, jeśli chodzi o odczytanie zamierzonego tekstu. We wszystkich źródłach występują też znaki o charakterze ostrzegawczym lub przypominającym. Te, które Chopin wpisał w A, uwzględniamy w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze , Autentyczne korekty Wf , Niedokładności A

t. 48-53

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

..

Dla ułatwienia odczytania chromatycznych postępów dodajemy szereg znaków ostrzegawczych i przypominających. Tylko część z nich znajduje się w źródłach, zdarza się też, że źródła mają inne tego typu znaki, naszym zdaniem niepotrzebne.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn

t. 48-52

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

..

W autografach nie ma krzyżyków przywracających fis1fis3 na 6. szesnastce t. 49. Z harmonicznego punktu widzenia f1 i f3 byłoby tu możliwe, jednak biorąc pod uwagę regularność budowy figuracji, można ten brak uznać za oczywiste przeoczenie. Znaki zostały dodane – najprawdopodobniej przez Chopina – w korekcie Wf (→Wn,Wa; w Wn1 i Wn1a pominięto  w l.r.).

W AI brakuje w t. 48-52 jeszcze kilkunastu przygodnych znaków chromatycznych, jednak ze względu na zdwojenia oktawowe pomiędzy partiami obu rąk nigdzie nie prowadzi to do jakichkolwiek wątpliwości tekstowych.
W Wn1 przed górną nutą 5. szesnastki pr.r. t. 49 postawiono błędnie  zamiast . Błąd występował także w egzemplarzach korektowych Wf1, ale został poprawiony w ostatniej korekcie. W Wf1 (→Wn1,Wa2Wa3) przeoczono  obniżający fis3 na f3 w 5. szesnastce t. 51.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Przeoczenia odwołania alteracji , Błędy Wn , Adiustacje Wn , Autentyczne korekty Wf