mUltimate Chopin

op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Rytm
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Rytm

t. 54-57

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

..

W AI układ wiązań partii l.r. nie odzwierciedla budowy motywów w takim stopniu jak w A. Poprawki w tym zakresie widoczne w AI w t. 57 dowodzą, że ostateczna koncepcja wykrystalizowała się już przy pisaniu tego taktu.

kategoria redakcyjna: Informacje źródłowe i stylistyczne

t. 55-56

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Łuk przetrzymujący fis1 w AI, A i Wa3 (→Wa4)

!!!   miniat: te 2 ósemki, tylko górna 5-linia (tak jak jest), bez napisu pod.      TGTU = łuk

Bez łuku w Wf (→Wn,Wa2)

!!!     Tu pusta klisza 
..

Brak przetrzymania fis1 to zapewne skutek nieuwagi sztycharza Wf (→Wn,Wa2). Łuk znajduje się w obu autografach, dodano go także w Wa3 (→Wa4). Por. t. 56.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf

t. 55-57

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

..

W wydaniach ósemki c i H w t. 55-56 nie są powiązane, lecz opatrzone chorągiewkami. Podobnie g na końcu t. 57 w Wn. Patrz też t. 54-57.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Adiustacje Wf

t. 58-60

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Bez przedłużeń w AI

9 ósemek w A

5 ósemek w Wf (→Wa)

5 ósemek w Wn
..

W A wszystkie połączenia g-fis w dolnym głosie pr.r. (także w t. 56-57) są starannie uwypuklone poprzez ich wydzielenie jako powiązanych par ósemek i zaakcentowanie pierwszej nuty z każdej pary (g). Tę subtelność notacji tylko połowicznie odtworzono w Wf (→Wa) – wydzielone są wyłącznie pierwsze i czwarte ósemki taktu. Ponieważ odpowiednio zredukowane są również akcenty, całość można uważać za celowo zmienioną. Nie mając co do tego pewności, w tekście głównym podajemy wersję A.

W Wf (→Wa) dwie ostatnie wydzielone nuty zamiast wiązania ósemkowego mają osobne chorągiewki. Podobnie niedokładna jest notacja Wn, z tym że chorągiewkę ma tylko fis na początku t. 58 (w Wn5 przeoczoną). Patrz uwaga do t. 44-57.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wn , Adiustacje Wn

t. 60-61

Utwór: op. 10 nr 3, Etiuda E-dur

Zapis dwugłosowy w AI

!!!   miniat: t. 60, obie pięciolinie, bez l.r.       Tu osobne wiązania szesnastkowe dla dolnego głosu (w t. 61 belki na takiej wysokości, żeby się obie wersje ładnie zmieściły)

Zapis jednogłosowy w A

!!!!      TGTU

Wf (→Wn,Wa)
..

Rezygnacja z zapisu dwugłosowego to przykład charakterystycznej dla Chopina dążności do prostoty i ekonomii notacji. Na początku t. 60 w Wf (→Wn,Wa) pominięto laseczkę łączącą fis z e1, co niemal na pewno jest pomyłką.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Niedokładności Wf