WfJ
Tekst główny
AI - Autograf roboczy
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Poprawiony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Trzecie wydanie niemieckie
Wn4 - Czwarte wydanie niemieckie
Wn5 - Piąte wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa2 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
Wa4 - Zmieniony nakład Wa3
porównaj
  t. 41-54

W WfS i WfJ widoczne są skreślenia obejmujące t. 41-53. Jest to kontynuacja rozpoczętego w t. 36 skrótu, mającego na celu ułatwienie wykonania Etiudy poprzez usunięcie najtrudniejszych, wirtuozowskich fragmentów. W obu egzemplarzach zmodyfikowany został również początek t. 54, dokładne odczytanie dotyczących go wpisów nie jest jednak łatwe. Wątpliwości dotyczą l.r.:

  • w WfS żaden znak ani linia raczej nie dotyczą wydrukowanej oktawy H-h, toteż pozostawiamy ją bez zmian, choć samo H byłoby tu również do pomyślenia;
  • delikatne linie widoczne w WfJ mogą oznaczać jakąś modyfikację, zaproponowane odczytanie – kwinta H-fis –  jest jednak w dużej mierze domysłem.

Zdaniem redakcji, niepewność dotyczy także użycia dis2(1) lub d2(1) – wprawdzie w żadnym egzemplarzu kasowniki nie zostały dopisane, ale po poprzednim czterotakcie, utrzymanym w A-dur i h-moll, d2(1) mogło się Chopinowi wydawać oczywiste.

Palcowanie wpisane w WfS – patrz uwaga do t. 41-42.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych, Dopiski WfS, Dopiski WfJ

notacja: Skróty pisowni i inne

Przejdź do tekstu nutowego

.