Wn2
Tekst główny
AI - Autograf roboczy
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Poprawiony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Trzecie wydanie niemieckie
Wn4 - Czwarte wydanie niemieckie
Wn5 - Piąte wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa2 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
Wa4 - Zmieniony nakład Wa3
porównaj
  t. 66

Akcent w AI

!!!     miniat – patrz war. 11.     Tu tr=puste;   red=akcent długi nad 3. szesnastką

Bez oznaczeń w A (→Wf1Wn1,Wa2)

!!!   miniat: ten takt, ścieśniony, tylko górna 5-linia.     Tu pusta klisza 

  w Wf2

!!!    TGTU

  i akcent w Wn1a (→Wn2Wn3Wn4Wn5) i Wa3 (→Wa4)

!!!     TGTU + akcent krótki na e1

Akcent w AI, w którym takt ten jest oznaczony jako powtórzenie t. 5 lub 13, przedstawia pierwotną wersję oznaczeń motywów w t. 2, 3, 5 i analog. W tekście głównym podajemy parę widełek   dodanych wraz łukami w korekcie Wf2. Znaki te odpowiadają ostatniej koncepcji oznaczeń tych motywów, wprowadzonej w korekcie Wf1 w sześciu miejscach pierwszej części Etiudy. W Wn1a (→Wn2Wn3Wn4Wn5) i Wa3 (→Wa4) również uzupełniono oznaczenia w tym takcie, kierując się analogią z t. 13; uwzględniono przy tym także akcent na ćwierćnucie e1.

Porównaj to miejsce w źródłach »

Patrz t. 2-5

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa, Adiustacje Wn, Autentyczne korekty Wf

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.