Wf1
Tekst główny
A - Autograf
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewiczowej
WfS - Egzemplarz Stirling
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn1a - Poprawiony nakład Wn1
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wn3 - Trzecie wydanie niemieckie
Wn4 - Czwarte wydanie niemieckie
Wn5 - Piąte wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa2 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa3 - Poprawiony nakład Wa2
Wa4 - Zmieniony nakład Wa3
porównaj
  t. 2-14

Bez pedalizacji w A

!!!   miniat: 3 ósemki t. 6 i 3 ósemki t. 10, ścieśnione, tylko l.r., z numerami taktów.       Tu pusta klisza

Pedalizacja Wf (→Wn1Wn1a)

!!!    TGTU (pedalizacja 2, 6, 10, 14) ale bez gwiazdki 10, a w t. 14 gwiazdka pod 3. ósemką

Wn2 (→Wn3Wn4Wn5) i Wa

!!!   TGTU, ale 14 gwiazdka pod 3. ósemką

Propozycja redakcji

!!!     TGTU

Alternatywna propozycja redakcji

!!!    4x gwiazdka po 3. ósemką, czyli w t. 6 i 14 inaczej niż TGTU

Pedalizacja t. 1-2 i analog., tak jak większość oznaczeń pedału w całej Etiudzie, została dodana przez Chopina w korekcie Wf (→Wn,Wa). Oznaczenia nie są jednak dokładne – w t. 10, 13 i 54 znakom  nie towarzyszą w Wf (→Wn1Wn1a) znaki  (w Wa i późniejszych Wn uzupełniano je), a oznaczenia w analogicznych taktach różnią się w sposób, który może być skutkiem niedokładności. Jest to przypuszczalnie wynik pośpiechu zarówno kompozytora, jak i sztycharza. Biorąc to pod uwagę, w uzasadnionych przypadkach proponujemy w tekście głównym rozwiązania ujednolicone.

W t. 1, 5 i analog. (w sumie 6 miejsc), znak  pojawia się w Wf tylko w t. 5 i 13, przy czym tylko w t. 5 towarzyszy mu znak . W Wn i Wa2 (→Wa3) uzupełniono  w t. 13, a w Wa4 dodano jeszcze pedalizację w t. 53. W tekście głównym t. 1, 9 i 49 pozostawiamy bez oznaczeń pedalizacji, natomiast w t. 13 i 53 proponujemy uzupełnienie znaków. Różnica mogła mieć związek np. z dynamiką: t. 5, 13 i 53 są bezpośrednio poprzedzone crescendem, t. 1, 9 i 49 – nie.

W t. 2, 6 i analog. oznaczenia w źródłach występują w dwóch wariantach (Wn1a = Wn1):

takt Wf, Wn1 Wa, Wn2-5
 
2              
6              
10                 
14              
50              
54                 

Zdaniem redakcji, takty te, tak jak t. 1, 5 i analog., należy rozpatrywać w dwóch niezależnych grupach. W t. 2 i 50 znaki  umieszczone są zgodnie w połowie taktu, można więc przyjąć, że taką pedalizację Chopin miał na myśli także w t. 10. Natomiast w t. 6 i 14 znaki nie są zgodne, a każda z wersji może być uznana za uzasadnioną:

  •  pod 3. ósemką taktu jest zgodna z większością oznaczeń całej tej grupy taktów;
  •  pod 2. ósemką występuje w pierwszym z trzech miejsc (t. 5-6, 13-14 i 53-54), w których wpisana jest także pedalizacja w poprzednim takcie (brak znaków w t. 53 wydaje się być przeoczeniem). T. 5-6 są przy tym jedynymi, w których pedalizacja oznaczona jest bez widocznego błędu (pominięte znaki w t. 13 i 53-54), co czyni ją bardziej wiarygodną.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Adiustacje Wa, Niedokładności Wf, Adiustacje Wn, Autentyczne korekty Wf, Brak znaku zdjęcia pedału

notacja: Pedalizacja

Przejdź do tekstu nutowego

.

Oryginał w: Bibliothèque Nationale de France, Paryż