Zagadnienia : Akcenty długie

t. 37

Utwór: op. 10 nr 12, Etiuda c-moll

Akcent w A, interpretacja

Znak w Wf

!!!   widły od lewego końca C do laseczki G, wysokość jak w TGTU

Znak w Wn1

!!!   widły od F1 do F; niżej niż poprzednie, pod ff lub fz

 w Wa

!!!    zasięg jak Wf, ale dużo niżej, nad l.r. 

 w Wn2 (→Wn3Wn4)

!!!    od F1 do G (4 nuty); umiejscowienie w pionie jak Wn1

..

Nie całkiem jasny znak A – widełki (?), akcent (?) – odtworzono w Wf w sposób, który również daje różne możliwości interpretacji. Znalazło to odbicie w różnym umiejscowieniu znaku w Wn1 i Wa. W późniejszych Wn zakres dopasowano graficznie do struktury metrycznej. W tekście głównym podajemy akcent długi jako, zdaniem redakcji, najbardziej prawdopodobną interpretację znaku A.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf , Adiustacje Wn , Niedokładności Wa

t. 38

Utwór: op. 10 nr 12, Etiuda c-moll

Akcent długi w A i Wa

!!!!    miniat: ten akord, tylko górna 5linia.   tu TGTU

Bez znaku w Wf (→Wn)

..

Wyraźny akcent długi w A został pominięty w Wf (→Wn). Nie jest jasne, w jaki sposób znalazł się w Wa, gdyż odgadnięcie takiego szczegółu przez adiustatora wydaje się wyjątkowo szczęśliwym zbiegiem okoliczności. 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Niedokładności Wf

t. 40

Utwór: op. 10 nr 12, Etiuda c-moll

Akcent w A, interpretacja

Bez znaku w Wf (→Wn,Wa

..

Niezbyt jasny znak A uważamy za akcent długi. Nietypowa notacja wynika prawdopodobnie z braku miejsca spowodowanego poprawkami linijkę wyżej. Mogło to być też przyczyną pominięcia znaku w wydaniach.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wf

t. 41-44

Utwór: op. 10 nr 12, Etiuda c-moll

Możliwe akcenty długie w A

!!!  miniat: 6 szesnastek t. 41, odstęp, 4 końcowe 42 (poprzedzone kluczem basowym), odstęp, 4 pierwsze 44, z numerami taktów.     Tu akcenty długie 41 wszystkie, 42 bez ostatniego, 43 tylko pierwszy

Możliwe akcenty krótkie w A

!!! to co przedtem tylko krótkie

Akcenty krótkie w Wf (→Wn)

!!!    t. 41: pierwszy, 3. i 4.,   t. 42-43 wszystkie, t.  44 nic

Wa3

!!!    to co Wf, tylko 41 wszystkie (krótkie!)

Wa4

!!!    TGTU bez nawiasów 44 (krótkie akcenty)

Akcenty krótkie proponowane przez redakcję

!!!!!!!!  NOWE  TGTU  !!!!!!! stare, ale krótkie akcenty

Akcenty długie proponowane przez redakcję

!!!!   stare TGTU

..

Notacja akcentów w większości źródeł nie jest dokładna. W A w t. 43-44 Chopin ograniczył się do ogólnej sugestii akcentowania, w Wf (→Wn,Wa) znaki częściowo uzupełniono (tylko w t. 43). Zwraca też uwagę różnica w t. 41-42 – w Wf (→Wn) pominięto akcent na 2. miarę t. 41 (uzupełniony w Wa3), ale dodano znak nad ostatnią grupą t. 42. Wszystkie przypadki pominięcia znaku są zapewne wynikiem nieuwagi. W tekście głównym uwzględniamy wszystkie akcenty w t. 41-43 i sugerujemy uzupełnienie znaków w t. 44. Tak uzupełniony tekst ma Wa4.

Osobny problem stanowi rodzaj akcentów, jakie Chopin miał w tych taktach na myśli pisząc A. Za bardziej naturalne w tym kontekście redakcja uważa akcenty krótkie i tak też to zrozumiano w Wf (→Wn,Wa). Ze względu jednak na istniejące wątpliwości, jako możliwe odczytanie A i alternatywną wersję tekstu głównego proponujemy także akcenty długie.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Akcenty długie , Autentyczne korekty Wf

t. 62

Utwór: op. 10 nr 12, Etiuda c-moll

Akcent długi w A

!!!    miniat: dwa akordy, tylko górna 5linia (łuki TGTU).     Tu akcent długi pod półnutą

Bez znaku w Wf (→Wn,Wa

 proponowane przez redakcję

!!!    TGTU

..

Znak wpisany w A pod pierwszym akordem ma postać typowego akcentu długiego. Mimo to w tekście głównym proponujemy widełki  na wzór autentycznych znaków w t. 12 i 52. W Wf (→Wn,Wa) znak pominięto.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wf