mUltimate Chopin

op. 10 nr 1, Etiuda C-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 69-70

Utwór: op. 10 nr 1, Etiuda C-dur

Oktawa w KLI

!!!   miniat: te takty, tylko l.r., bez pedału.    Tutaj: tr= c z ósemką w obu taktach, zligowane;      red=oktawa C-c zligowana

C w Wf (→Wn,Wa) 

!!!   TGTU
..

Przetrzymana oktawa w KLI jest z pewnością pierwotną wersją linii basowej.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu , Skrótowy zapis oktaw

t. 69

Utwór: op. 10 nr 1, Etiuda C-dur

Bez określenia w KLI

!!!   miniat:   pasek z napisem, tu pusto

w Wf (→Wn,Wa) 

!!!   TGTU
..

W źródłach nie oznaczono zasięgu tego cresc., a nie jest to oczywiste. W notacji Chopinowskiej słowne wskazówki dynamiczne są do pewnego stopnia niezależne od widełek, jest więc możliwe, że cresc. ma sięgać aż do początku t. 76, w którym pojawia się dim.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 69-70

Utwór: op. 10 nr 1, Etiuda C-dur

Bez znaków w KLI i Wa2

!!!   miniat: 4. grupa 69 i pół t. 70, tylko górna 5-linia.    Tu pusta klisza

 w Wf (→Wn) i Wa3 (→Wa4) 

!!!    5x widły do 4. szesnastki każdej grupy, 69 zaczęte trochę przed pierwszą, następne (t. 70) od prawej krawędzi 1. nuty.

Akcenty długie (interpretacja źródeł)

!!!   TGTU
..

Pięć kolejnych znaków  widocznych w Wf (→Wn) i Wa3 (→Wa4), może w tym kontekście oznaczać tylko akcenty długie. Ich znaczne rozmiary nie są wprawdzie typowe dla Chopinowskich długich akcentów, ale bynajmniej nie niespotykane w autografach. Jest zresztą bardzo prawdopodobne, że umiejscowienie i rozmiary akcentów zostały zniekształcone przez sztycharza, który widząc w nich znaki diminuendo, mógł poddać je rutynowej adiustacji (por. np. Etiudę a nr 2, t. 8 i 12). W Wa2 znaki te pominięto, podobnie jak wszystkie inne znaki dynamiczne na tej stronie.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wa

t. 70-75

Utwór: op. 10 nr 1, Etiuda C-dur

..

W źródłach występuje szereg rozbieżności w notacji przygodnych znaków chromatycznych. Wynikają one z nieustalonych i zmieniających się w czasie reguł obowiązywania znaków i nie wpływają na odczytanie tekstu. Układ znaków przyjęty w tekście głównym mają Wn4 (→Wn5).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze

t. 70

Utwór: op. 10 nr 1, Etiuda C-dur

d1 w KLI

!!!   miniat: ta grupa, tylko górna 5-linia, bez akcentu.     Tu d1 na końcu

es1 w Wf (→Wn,Wa) 

!!!    TGTU
..

Nuta d1 w KLI, tworząca nieuzasadnioną brzmieniowo nieregularność figuracji, to niemal na pewno pomyłka kopisty. 

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy KLI