mUltimate Chopin

WN 29, Walc e-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

t. 92

Utwór: WN 29, Walc e-moll

Ćwierćnuta i półnuta w Wp

! miniat: wycinek komb. Wp1, tylko dolna 5-linia, t. 92 i 116 (źródłowe).                      EZnieU1 = ćwierćnuta z pauzą + wariant l.r.

Półnuta w Wn

wycinek komb Wn1.              EZTU

Ćwierćnuta, alternatywna propozycja redakcji

! miniat: Corel = 2 x t. 92 w wersji EZnieU.                     EZnieU
..

Wp ma ćwierćnutę z pauzą w t. 92, a półnutę w t. 92/116. Jedna z wersji jest zapewne po­mył­kowa, brak jednak dostatecznych przesłanek, by rozstrzygnąć która. Do tekstu głównego wybie­ra­my półnutę, gdyż powtórzenie odcinka obejmują­cego t. 89-96 wydaje się nieco dokładniej odtwo­rzone – por. uwagi o palcowaniu (t. 89) i łuku (t. 95-96). Wersję tę wprowadzono w Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy Wp

t. 93

Utwór: WN 29, Walc e-moll

..

W tekście głównym dodajemy  ostrzegawczy przed h.

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

t. 95-96

Utwór: WN 29, Walc e-moll

Różne łuki w źródłach

! miniat: wycinek Wn1 kombinowany – t. 95 i 119-120 (tyle ile siega łuk), tylko dolna 5-linia.                    tr puste;           red = EZnieU

Łuk do Ais1 w źródłach (t. 95)

wycinek t. 95 i 1. ćwierćnuta 96, tylko dolna 5-linia.                     EZnieU tylko górny, krótszy łuk

Łuk do Gis1 w źródłach (t. 95/119)

wycinek.                     EZTU 
..

W źródłach łuk w t. 95 obejmuje tylko ten takt, a w t. 95/119 dochodzi do Gis w następnym takcie. Interpretacja zakresu Chopinowskich łuków bywa bardzo kłopotliwa, toteż taka różnica najprawdopodobniej oznacza, że łuk w rękopisie kończył się w sposób niejednoznaczny, a wydaw­ca – świadomie lub nie – odtworzył go w przygo­towanej jako podkład do wydania kopii [A] na dwa sposoby. Obie wersje można traktować jako równorzędne, a do tekstu głównego wybieramy dłuższy łuk jako naturalniejszy na zakończenie frazy.
Podobny problem dotyczy widełek  w tych taktach.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

t. 95-96

Utwór: WN 29, Walc e-moll

Różne  w Wp

! miniat: wycinek kombinowany Wp1, tylko dolna 5-linia, zakresy widełek = 2. pół 95 + 2. pół 119 i 1. ćwierćnuta 120.
EZnieU

Różne  w Wn

kombinowany wycinek (t. 95 i 119).                          EZnieU1

 propo­no­wane przez redakcję

EZTU
..

W Wp widełki  mają nieco różny zakres w t. 95-96 i 119. Tak jak w przypadku łuku l.r. w tym miejscu (patrz uwaga poniżej), jest to przypuszczalnie wynik nieprecyzyjnej notacji [A]. Różnica nie wpływa na wykonanie, w tekś­cie głównym przyjmujemy więc tę wersję, która w Wp występuje razem z wybranym przez nas łukiem. W Wn znak w t. 95 przesunięto zapewne z powodu przejścia na nową linię od t. 96.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych

t. 96-97

Utwór: WN 29, Walc e-moll

..

W Wp zarówno t. 96, jak i 120 wypadają na końcu strony, a na następnej nie ma dokończenia łuku, który wydaje się być łukiem przetrzymującym h. Przyjmujemy, że takie jest znaczenie tego łuku, jak to zresztą zrobiono w Wn, w którym t. 96-97 wypadają wewnątrz linijki (w t. 120-121 w Wn powtórzono niedokładną notację Wp).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Niedokładności Wp