Zagadnienia : Łuki obejmujące
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- Następna »
t. 9
|
Utwór: op. 29, Impromptu As-dur
..
Początek łuku, umiejscowiony w A nieprecyzyjnie, odczytujemy jako obejmujący 1. nutę motywu. W wydaniach łuk zaczyna się ósemkę wcześniej. W Wa łuk biegnie aż do końca t. 10, a w Wn2 (→Wn3→Wn4) aż do końca t. 12. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładne łuki A , Łuki obejmujące |
||||||||
t. 11-12
|
Utwór: op. 28 nr 10, Preludium cis-moll
..
Brak łuku w KF (→Wn) to przeoczenie Fontany. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Niedokładne łuki A , Poprawki A , Łuki obejmujące , Błędy KF |
||||||||
t. 25-27
|
Utwór: op. 28 nr 11, Preludium H-dur
..
Podobnie jak w partii pr.r., kwestia kontynuacji łuku l.r. nie jest w A jasna ze względu na przejście do nowej linii – łuk w t. 25 (na końcu linijki) może sugerować kontynuację, nie tyle długością, ile brakiem końcowego zaokrąglenia, jednak łuk w t. 26 tego nie potwierdza. Z powodów omówionych we wskazanej uwadze o łuku pr.r. uważamy rozdzielenie łuków za bardziej prawdopodobne i tę wersję proponujemy w tekście głównym. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładne łuki A , Łuki obejmujące , Błędy KF , Niepewna kontynuacja łuku |
||||||||
t. 32-33
|
Utwór: op. 23, Ballada g-moll
..
Napisane z rozmachem łuki l.r. wyraźnie obejmują w A grupy pięciu powtarzanych akordów. Ich wcześniejsze rozpoczęcie w Wf (→Wn,Wa) jest wynikiem rutynowego podejścia sztycharza Wf, który za najbardziej prawdopodobne uważał łuki całotaktowe. O tym, że realny zapis A podlegał dość dowolnej interpretacji, świadczy koniec łuku nad t. 32, który mimo że w A sięga aż do t. 33, w Wf kończy się na ostatniej ćwierćnucie t. 32 (w tym wypadku niewątpliwie słusznie). kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A , Łuki obejmujące |
||||||||
t. 37-39
|
Utwór: op. 23, Ballada g-moll
..
W A łuki l.r., choć pisane z rozmachem, wyraźnie obejmują tylko 2. i 3. ćwierćnutę każdej połówki taktu. Mimo to w Wf (→Wn,Wa) objęto nimi także 1. ćwierćnutę, co jest wyrazem skłonności sztycharzy do dopasowywania zakresu łuków (a także widełek dynamicznych) do struktur rytmicznych, w tym wypadku połówek taktów. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf , Łuki obejmujące |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- Następna »