Zagadnienia : Błędy Wf
|
t. 1
|
Utwór: op. 10 nr 1, Etiuda C-dur
..
W tekście głównym podajemy tytuł w brzmieniu przyjętym w Wf i potwierdzonym w autografach edycyjnych kilku Etiud (nr 5-8 i 12). Tytuł umieszczony w KLI, choć wcześniejszy, jest również autentyczny – Chopin sam określił tak jedną ze swych etiud w liście do przyjaciela – i odzwierciedla pragmatyczne podejście Chopina do kwestii nazw utworów (por. pierwotny tytuł Berceuse op. 57, "Warianty"). Z tego względu trudno przypuszczać, by rozbudowane tytuły Wn i Wa były czymś więcej niż tylko marketingowym chwytem wydawców, chętnie zresztą stosowanym także w innych gatunkach, np. walcach, w których do autentycznych tytułów dodawano różne przymiotniki: ‘grande’ w op. 18, 34, 42, ‘brillante’ w op. 34, ‘nouvelle’ w op. 42 (patrz też Etiudy op. 25). Także dedykację podajemy w brzmieniu Wf (→Wn). Jej rozszerzenie w Wa wydaje się być raczej pomysłem wydawcy, który jednak mógł to z Chopinem uzgodnić. Błędny inicjał imienia Liszta (J) pojawia się oprócz Wf1 (→Wa2→Wa3) także w niektórych egzemplarzach Wf2 i Wn1. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dedykacje , Adiustacje Wn , Różne tytuły |
|||||||||||||||||||||
|
t. 1
|
Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll
..
W tekście głównym tytuł i dedykację podajemy w niewątpliwie autentycznym brzmieniu przyjętym w Wf. Rozszerzenia zarówno tytułu (w Wn i Wa), jak i dedykacji (w Wa) pochodzą najprawdopodobniej od wydawców. Patrz Etiuda C nr 1, t. 1. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dedykacje , Adiustacje Wn , Różne tytuły |
|||||||||||||||||||||
|
t. 1
|
Utwór: op. 10 nr 2, Etiuda a-moll
..
W tekście głównym podajemy określenia tempa dodawane przez Chopina w kolejnych korektach Wf (→Wn1→Wn2, →Wa): Allegro już w Wfkor, tempo metronomiczne w następnej. W Wn3 (→Wn4→Wn5) w oznaczeniu metronomicznym podano błędnie 114. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , Zmiany metrum , Błędy Wn , Tempa metronomiczne , Autentyczne korekty Wf |
|||||||||||||||||||||
|
t. 1
|
Utwór: op. 10 nr 12, Etiuda c-moll
..
W tekście głównym tytuł i dedykację podajemy w niewątpliwie autentycznym brzmieniu przyjętym w Wf. Rozszerzenia zarówno tytułu (w Wn i Wa), jak i dedykacji (w Wa) pochodzą najprawdopodobniej od wydawców. Patrz Etiuda C nr 1, t. 1. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Dedykacje , Adiustacje Wn |
|||||||||||||||||||||
|
t. 1
|
Utwór: op. 10 nr 12, Etiuda c-moll
..
Oznaczenie metrum podajemy według A. Wprawdzie Wf (→Wn,Wa) ma kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy Wf , 4/4 czy 2/2 |
, trudno jednak przypuścić, że zmiany metrum dokonano celowo, skoro w 
nie użyto w Etiudach – wbrew rękopisom – ani razu, por. Etiudy C nr 1, cis nr 4 i F nr 8. Zjawisko to występuje także w innych utworach, nawet w zupełnie oczywistych przypadkach, np. w Etiudach f op. 25 nr 2, Des op. 25 nr 8 czy f Dbop. 36 nr 1.